Zo’n drama als in Deurne, dat zal in mijn dorp niet snel gebeuren. Zo missen we een aantal basis-ingrediënten. Om te beginnen een juwelier. Er is wel een winkeltje waar je Oud-Hollandsche drop kan kopen. Maar dat is nou niet echt een buit om mee thuis te komen. Dat je het risico wilt lopen op een kogel door je lege hoofd voor een stuk trekdrop. Zijn we meteen bij het volgende probleem. Er wonen geen criminele Marokkanen in mijn dorp. Ik zeg dus niet dat alle Marokkanen criminelen zijn. Ze wonen alleen niet in mijn dorp. Sterker nog. Er wonen helemaal geen Marokkanen in mijn dorp. Ook geen niet-criminele Marokkanen. Ik zie het verschil dan ook niet tussen criminele Marokkanen en niet-criminele Marokkanen. Voor mij zijn ze allemaal gelijk. Toleranter gaat het niet meer worden in deze discussie. Maar die wonen dus niet in mijn dorp. Dus daar heb ik geen mening over. Komen we bij het volgende probleem. Vuurwapens. Er zijn sinds de zomer van 1968, toen de laatste veldwachter vertrok, alleen nog maar jachtgeweren in mijn dorp. En met een jachtgeweer overval je gewoon geen juwelier. Dat hoort niet. Die gebruik je voor de jacht. Of als de jacht eens een keer heel erg tegen heeft gezeten, dan overval je daar een slager mee. Maar dan alleen voor het hoognodige! Want zo zit dat in een dorp. Qua sociaal gewenst gedrag. We kunnen niet gaan tolereren dat de ene dorpeling ongestraft de andere dorpeling overvalt. Te pas en te onpas. Want dan wil straks iedere dorpeling de andere dorpeling overvallen. “Dan hoaf ie nooit meer oet beun’n! “ En daarmee kom ik bij het grootste probleem. Het is zo onnozel. De Gewapende Overval staat wat onnozelheid betreft bij ons in het dorp op eenzame hoogte. Op gepaste afstand gevolgd door de Overmoedige Inhaalactie en de Rotsvaste Overtuiging. Want wat denkt de gewapende overvaller nou eigenlijk? Hij stapt een juwelier binnen. Heeft daar eigenlijk helemaal geen geld voor. Haalt een pistool uit zijn binnenzak. Wil geld van de juwelier. Die juwelier pissig. “Ik ben een juwelier! Geen bank!” Die overvaller nerveus: “ Doe dan maar een horloge!” Juwelier: “Of hij een speciaal merk in gedachten had?” Overvaller:” Jawel. De duurste!” Waarna die juwelier hem naar de strot vliegt en hem toebijt : “Niet alleen onnozel, ook nog eens geen smaak…” En dan een vuurgevecht, de eindtune en iemand die op een paard richting een ondergaande zon draaft.