‘De pest was ook geen pretje!’ Ja. Ik dacht. Ik begin deze zaterdag met een woord van troost. En laten we wel wezen. De pest was echt geen pretje. Zeker in die tijd niet. Want je kon toen nog niet thuiswerken. Ja, dat kon wel. Maar de vrouwtjes waren er niet blij mee. Al die landbouwwerktuigen in de open keuken. Rollebollend met de moslims door het opkamertje. Of een vissersboot op de delle. Die ze net gedweild had. Dat gaf spanningen.
Het mooie aan de periode waarin de pest ons land teisterde was natuurlijk het totale gebrek aan gezondheidszorg. Er waren alleen maar een paar kwakzalvers. Zonder Instagram. Dus die schade bleef beperkt. De genezing ook. Gelukkig wel. Het hele idee achter zo’n pandemie is natuurlijk dat er zoveel mogelijk slachtoffers vallen. Zodat er weer wat bewegingsruimte komt. Zodat de mens weer op adem komt. Want dat was de klacht toch?
I can’t breathe. Dan moet je dus niet gaan proberen om zoveel mogelijk mensen het leven te redden. Dat hadden ze in de Middeleeuwen beter begrepen. Het is ook niet voor niks dat de godsdienstoorlogen zeer populair waren in die dagen. Hoe groter de onzin, hoe makkelijker het sterven. Heerlijke tijd!
Mocht corona er de komende maanden niet in slagen om de wereldbevolking terug te brengen naar een aanvaardbaar niveau, dan is dat de schuld van onze gezondheidszorg. Ik weet het. Het hele idee achter de gezondheidszorg is het in leven houden van zoveel mogelijk mensen. Het hele idee achter een pandemie is echter om zoveel mogelijk mensenlevens te beëindigen. Hier botsen de belangen! Daar moet de regering iets aan doen! Misschien dat Doutzen Kroes hier even een paar uur naar kan kijken.
De rijkste man op aarde verdiende afgelopen week tien miljard dollar op 1 dag. Tien miljard. Op 1 dag. Dat was hem zonder onze gezondheidszorg nooit gelukt. Want de gezondheidszorg houdt ons in leven. We moeten ons echter af gaan vragen wat we in leven houden. Zijn dat kwetsbare mensen. Of is het omzet. Liggen daar opa’s en oma’s dood te gaan? Of redden we zoveel mogelijk klanten? Hier zou Doutzen ook eens naar moeten kijken. Dan kijk ik wel even naar Doutzen.
We tikken als mensheid binnenkort de 8 miljard exemplaren aan. 8 miljard volstrekt unieke toppers die allemaal recht hebben op iets. We weten nu al dat niet iedereen gaat krijgen wat hij wil. Zoveel trekkers hebben we niet. En we krijgen ook niet allemaal onze eigen praatprogramma. Al scheelt dat niet veel. Wat we wel gaan doen is uit alle macht proberen die 8 miljard mensen zo lang mogelijk in leven te houden. Omdat ze het waard zijn. Omdat ze net zo uniek zijn als alle 8 miljard anderen. Omdat er een schitterende rij van te maken is. Van de wieg. Naar het graf. Langs de kassa.