Wat zou zo’n god daar nou zelf van vinden, al die religieuze conflicten die in zijn naam worden uitgevochten? Is hij daar een beetje trots op? Is er schaamte? Of is er vooral wrevel? Over de onvoorstelbare brutaliteit om zijn naam niet met een hoofdletter te schrijven? Ik weet het niet. Godsdienst is voor mij een onderbroek met een veel te strak elastiek. Ik krijg daar de vinger niet achter.
Ik ben niet tegen god. Ik ben ook niet voor god. God is het niks tussen mij en al het andere. Daar kijk ik dwars door heen. En dan niet zoals door een raam. Minder dan een raam. Het absolute niks. Dat bedoel ik. Maar ik ga daar geen ruzie over maken. Kan ik ook niet. Ben wat dat betreft heel erg de Bennie Neyman onder de atheïsten. Ik weet niet hoe. Dat mag je toch wel mijn beginsel noemen. Hoe maak je in godsnaam ruzie over het absolute niks?
Het heeft ook wel een beetje te maken met mijn vertrouwen in de goeie afloop. Die heb ik niet. Er is geen hemel. Geen hel. Geen paradijs. Er is leven. En er is dood. That’s all Folks!
De gedachte dat ik door me aan een aantal regels te houden straks tot in de eeuwigheid zal worden verwend door 72 bevallige werkneemsters van OnlyVirgins is een bespottelijke. Net als het idee dat mij ergens een land is beloofd. Mij is helemaal niks beloofd. Het land is ons niet beloofd. Het land moet veroverd worden. Op de oorspronkelijk bewoners. Die van de mindere goden.
Ze zoeken elkaar ook altijd op. De mensen die in god geloven. Die van de christelijke god beginnen een beetje te jennen tegen die van de islamitische god. Die van de islamitische god gaan een beetje lopen trekken aan die van de joodse god. Die van de joodse god lopen vervolgens te mekkeren tegen die van de christelijke god. Die van de christelijke god realiseren zich dat ze nog wat goed hebben te maken tegenover die van de joodse god en doen er tegenover die van de islamitische god nog een schepje bovenop en als je daar dan van een afstandje naar staat te kijken begrijp je dat het voortdurende wederzijdse geweld niks anders is dan een wanhopige poging om relevant te blijven. Zonde vind ik dat. Zonde van al die mensen.
We zullen het nooit leren. Kan ook niet . Dat heeft te maken met het religieus onderwijs. De uitzonderingspositie van die van de christelijke god zorgt voor een uitzonderingspositie van die van de islamitische god en dat is natuurlijk uitermate onverstandig en vragen om moeilijkheden maar laat dat uitermate onverstandige vragen om moeilijkheden nou net de essentie zijn van zo goed als iedere godsdienst en hup, daar gaan we al.
God is niet het woord. God is een woord. Net als niks. Hoogste tijd dat god zich daar eens bij neer gaat leggen. Uit liefde. Voor ons.