Mijn helaas veel te vroeg overleden collega Martin Bril blijkt zich stiekum in natura te hebben laten betalen voor het schrijven van zijn columns in de Volkskrant. Zo reed hij altijd gratis en helemaal voor niks rond in de nieuwste Volvo en hoefde daar alleen maar zo af en toe de naam Volvo voor te laten vallen. Dat zou ik zelf dus nooit doen. Ik rij dan ook rond in een pikzwarte Ford Mustang. Echt een hele mooie Ford Mustang. Een Ford Mustang die je normaal alleen in films ziet omdat ze volkomen onbetaalbaar zijn voor zo maar een columnist van een regionaal dagblad. Het mooie aan deze Ford Mustang is ook nog eens dat er in de kofferbak van de Ford Mustang een rode Fender Stratocaster uit 1972 ligt. Jawel! Een rode Fender Stratocaster! Zoals je die kan zien hangen bij de firma Huigens in Hengelo! Of bij Musik Produktiv in Iepenburen. Dat mag ook. Ook heb ik een hele fijne geluidsinstallatie van Sony in de Ford Mustang zodat ik de muziek die ik maak op mijn rode Fender Stratocaster op een werkelijk sublieme wijze kan afspelen. Ik zit overigens niet de hele dag in mijn zwarte Ford Mustang. Ik lig ook wel eens in mijn jacuzzi die de oplettende lezer zal herkennen uit de folder van de Intratuin. U kan me daar heel moeilijk in zien liggen omdat we de hele tuin sinds kort vol hebben staan met de prachtigste planten van Hoveniersbedrijf Sas Haan. Of ik lig op de bank van Woonservicewinkel Van der Kolk naar mijn 3D televisie van de Mediamarkt te kijken. Dat is te zeggen, als ik niet teveel word afgeleid door een paar vrouwelijke medewerkers van Interieurverzorgingsbedrijf Kim Holland die de kamer stofzuigen met een splinternieuwe hypermoderne Nilfisk die zelfs koffie kan zetten en koud bier kan tappen. Ik sta overigens op het punt om te gaan verhuizen naar een schitterende vrijstaande villa die me kant en klaar is geleverd door de firma’s Aan de Stegge, Ziel en Woonservicewinkel van der Kolk. En voordat u nu in de pen klimt en een boze brief op poten gaat schrijven naar de redactie van de Tubantia, ik ben eigenlijk ook nog op zoek naar een redelijk pensioenfonds en voor de zekerheid ook nog een ruime uitvaartverzekering zodat we de broodjes van Bakkerij Nollen en de koffie van Douwe Egberts over een jaar of 40 gul kunnen gaan uitdelen in de aula van Twente’s beste crematorium in Usselo.