Categorie: Uncategorized

Pieter wil niet meer. Pieter is het helemaal zat. Weigerpieter. Weglooppieter. Gatveurnbospieter. Pieter is moe. Pieter is geschrokken. Pieter is verbolgen. Pieter is er helemaal klaar mee. Voor nu. Voor later. Voor altijd en eeuwig. Nou ja. In ieder geval tot aan het weekend. Wel eerst nog even langs Humberto. En Jeroen. En het Jeugdjournaal. En Opsporing Verzocht. En Lingo. En Waku Waku. En Expeditie Robinson. En Tucker Carlson. En Teletekst. En Enschede FM. Om te praten over de onmenselijke werkdruk. En de rol van de media daarin. Dat vooral. Pieter wil eventjes afstand. En een kop thee. Met een froufroutje. Pauzepieter. Pasopdeplaatspieter. Spietpieter.

Pieter aarzelt. Pieter twijfelt. Hoe wil hij straks de geschiedenis in gaan? Wil hij straks de geschiedenis in gaan? Wie gaat dat betalen? Wie gaat mij betalen? Wie gaat wat betalen? Wat gaat wie betalen? Waarom gaat het altijd over geld? Het moet over de mensen gaan. Vooral die van ons. Over onze mensen. Om. Het moet om onze mensen gaan. En hun. Dat ook. Het gaat ook over hun mensen. Die zijn er ook nog. De anderen. Dat weet Pieter toch ook wel. Maar daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan. En moeten we dat wel willen? Dat er een prijskaartje hangt. Aan de anderen. Je zoekt een balans. Tussen de import. En de export. Puzzelen. Aarzelen. Twijfelen.

Politiek is toch net een spelletje Kwartet. Mag ik van jou uit de reeks Religieuze Politici de Katholieke Gluiperd? Nee. Mag ik dan van jou uit de reeks Omhooggevallen Boerderijdieren Ut Zwarte Zwientje met de Lange Tenen? Nee. Heb jij dan misschien uit de serie Uitgerangeerde Rancuneuze Voormalige Sociaal Democratische Plaspillen ene Rubberen Ronald voor mij? Nee. En ook de Geblondeerde Indo uit de reeks Volksmenners met een Buitengewoon Eigenaardig Accent Waardoor Je Ze Eigenlijk Niet Serieus Kan Nemen heb ik niet. Hoeft ook niet. Ik hou niet van spelletjes. Ik ben Pieter. Zwarte Pieter.

Misschien denkt Pieter er na het weekend wel weer helemaal anders over. Dat kan zomaar. Lenige geest. Water. Wijn. Week. Katholieke knieën. Maar misschien ook niet. Dat hij denkt. Nou. Vooruit dan maar niet. We gaan het wel niet doen. Of niet wel. Onwel. Ja. Doe dan toch maar toch maar niet. Of wacht. Wat zei ik? Nee. Waar ik het had over een wortelkanaalbehandeling bedoelde ik eigenlijk begrotingsoverschot. Uitschot. Begrotingsuitschot. Sorry. Kan ik dat nog veranderen? Kan ik nog iets veranderen? Doe dan maar de bestuurscultuur. Die wil ik donders graag veranderen. Kunnen we daar geen bestuurskultuur van maken? Of bestuursculptuur. Of wasverzachter. Ja. Laten we de nieuwe bestuurscultuur vanaf nu wasverzachter gaan noemen. Of stroomstoot. Mag ook na het weekend. Eerst even uitrusten.

Hoe we ooit nog een nieuwe regering moeten gaan vormen? Ach. We kunnen ons per direct aansluiten bij de Russen. Die zitten toch al in het hart van onze democratie. Of we laten een paar arbeidsmigranten invliegen. Dat we die het smerige werk op laten knappen.     

Neen. Er is bij Meneertje Manuel in de afgelopen 35 jaar nimmer sprake geweest van een onveilige werksituatie. Zou ook best een beetje raar zijn geweest. Ik ben een soloartiest. En dan is het gewoon knap lastig om jezelf bij de keel te grijpen, in een hoek te duwen en dan ook nog eens keihard in het gezicht te schreeuwen. Dat gaat gewoon niet. Natuurlijk heb ik weleens op mij zelf lopen foeteren. Dat heet zelfkritiek. Maar dan ging ik nooit zo ver dat ik daarna de gehele weg onbedaarlijk huilend naar huis toe moest fietsen.

Ook kan ik me geen geval herinneren waarin ik mezelf seksueel geïntimideerd heb. Natuurlijk. Ik heb mezelf best weleens zitten betasten. Daar ontkom je niet aan. Je hebt in het leven zo af en toe sturing nodig. Om niet naast de pot te pissen. Maar daar zat nooit dwang achter. Vind ik.

Zeker. Er zijn grote aaneengesloten periodes in mijn artiestenleven waar ik geen enkele actieve herinnering meer aan heb. Dat was dan ook exact de bedoeling. Je gebruikt die enorme hoeveelheden drank en drugs natuurlijk niet om het geheel te onthouden. Dat is zonde van het geld. En die ene keer dat ik met mijn piemel heb staan zwaaien naar koningin Maxima? Dat heb ik nooit in de doofpot proberen te stoppen. Kon ook niet. Werd rechtstreeks uitgezonden op RTV Oost. En Maxima vond het ook geen enkel probleem. Sterker nog. Die is mij sindsdien ook altijd blijven volgen. Via OnlyFans.

Heb ook nooit last gehad van scheve machtsverhoudingen. Dat gaat gewoon niet in je eentje. Meneertje Manuel de Artiest is namelijk dezelfde als Meneertje Manuel de Mens en ik kan me als Meneertje Manuel de Artiest dan wel gaan gedragen als een horkerige dictator die zijn veel te kleine pikkie probeert te compenseren met ongeremde agressie en een veel te grote bek maar dat gaat dan vooral ten koste van Meneertje Manuel de Mens en daar heb ik me uiteindelijk alleen zelf maar mee.

Natuurlijk snap ik het. We hebben het hier over een presentator. En een presentator kan zelf helemaal niks. Hoeft ook niet. Een presentator moet niks anders doen dan de mensen aankondigen die wel iets kunnen. En daarna zijn bek dicht houden. Maar ja.  

Dat ego. Het is toch ook niet te doen. Dat je eigenlijk niet meer bent dan een kakelend kapsel en daar dan een jaarsalaris voor ontvangt waarmee je ook 1200 Nederlandse popmuzikanten royaal had kunnen betalen. En dat al die 1200 Nederlandse popmuzikanten vervolgens braafjes op komen draven bij diezelfde Lul met Lipjes om daar dan een beschamende 60 seconden op te treden voor wat sociaal democratische reiskosten en een VARA-lolly. Ik zou mijn redactie ook helemaal de huid vol schelden.

Fijn dat Matthijs inmiddels de overstap naar de commerciëlen heeft gemaakt. Ik begrijp dat daar vooral artistieke beweegredenen achter zitten. Mooi! Hij doet het in ieder geval niet voor het geld. Want dat hoeft niet meer.

Nee. Meneertje Manuel maakt niet de overstap naar Spartak Moskou. Afgeketst. Ga me hier echter niet lopen verschuilen achter vage verhalen over zogenaamde principiële bezwaren en een opspelend geweten. Ze hebben me gewoon niet gevraagd. Alweer niet. Nu is dat ergens goed te begrijpen. Ik ben geen voetballer. Maar ja. Je voelt je toch gepasseerd. Want het is eerder regel dan uitzondering dat zo’n dikbetaalde baan als profvoetballer iedere keer toch weer naar een profvoetballer gaat. Volstrekt belachelijk. En wie blijft er altijd weer achter met helemaal niks? Jan met de iPad. Geert! Doe iets!

Alles gaat altijd toch al aan de gewone man voorbij. Een adellijke titel. Een positie als hersenchirurg. De streekbus. Het is gewoon alsof we niet bestaan. Gisteren nog. Kwam er een liedje langs op Radio Oost. Engelstalig! Van onze belastingcenten! Heb de radio meteen uit het raam geflikkerd. Sorry. Door het raam geflikkerd. Het raam van de buren. Die hebben namelijk een elektrische auto. En ik niet. En dat pik ik niet langer. Nu is het volk aan de beurt.

Zo’n vrouw die van zichzelf rechtop kan staan en er niet uitziet als iets dat 16 jaar geleden al zo goed als fataal verongelukt is, dat wil ik dus ook. En dan het liefst ook nog een beetje lenig. Zoals die op Pornhub. En dan graag met van die kinderen erbij die al tegen van alles zijn ingeënt. Dat ik daar geen kosten meer aan heb. Verder moet de elite nu eindelijk eens naar het volk leren luisteren. Het volk wil onvoorwaardelijke steun voor onze boeren, op iedere straathoek een draaiorgel en zo snel mogelijk de doodstraf terug.

Nu kan zo’n doodstraf tegenwoordig voltrokken worden met behulp van stikstof en als we dat tijdens de wekelijkse veemarkt dan plaats laten vinden op diezelfde straathoek onder begeleiding van vrolijke Oud Hollandsche draaiorgelmuziek, dan slaan we zoveel vliegen in 1 klap dat de hor de deur uit kan. Maar ja. Dat zal wel weer niet wetenschappelijk verantwoord zijn. Volgens Maxima. Die zelf uit een land komt waar ze de doodstraf voltrekken door de veroordeelden uit een vliegtuig te flikkeren. Wat mij niet echt milieubewust lijkt. Maar dat mag je weer niet zeggen in dit land. Had ik haast gezegd.

Ik wil ook graag directeur worden. Van zo maar iets. Doe maar wat in de horeca. Daar zit ik toch al de godganse dag. Of iets in de natuur. Op Bali. Of Torremolinos. En de Postcodeloterij Straatprijs winnen. Dat willen wij ook. Plus zo snel mogelijk andere buren. Het liefst een gepensioneerde glaszetter met een paar geslachtsrijpe dochters. En daarna buitenaf wonen. Heel graag. Met schapen. Voor mijn vechthonden. En een schuurtje. Voor die geslachtsrijpe dochters. En die vechthonden. En die schapen. Met een tribune. Maak ik er theater van. Vraag ik subsidie aan. En ik wil het volk in de regering. Dat vooral. Want met het volk in de regering is het volk pas echt aan de beurt.

Niet netjes. Zo zou ik het willen noemen. Niet netjes. En misschien ook een tikkeltje overdreven. Een tikkeltje. Niet netjes en een tikkeltje. Maar toch ook begrijpelijk. Ja. Dat ook. Begrijpelijk en niet netjes en een tikkeltje overdreven. En alleen maar verliezers. Had ik dat al gezegd? Alleen maar verliezers. Aan beide kanten. Aan alle kanten. Of ik me zelf ook zie als slachtoffer? Nou ja. Je zit natuurlijk wel even trillend in je stoel als je dat filmpje voorbij ziet komen. Dat filmpje op Facebook. Was nog best even zoeken. Zat eerst te janken bij het verkeerde filmpje. Haha! Ja. Soms zit ik net iets te hoog in mijn gevoelens. Slik ik van alles voor. Drink ik van alles bij. Rook ik van alles tegen. Maar wat een filmpje was dat! Het is dan allemaal net gebeurt en die onschuldige dader zit dan nog zo vol adrialiene dat je zelf de tranen ook in de ogen voelt springen. Echte tranen! Omdat je dingen van jezelf terug ziet. En hoort. Dat accent. Die jas. Dat heggetje op de achtergrond. Sorry hoor. Maar dan breekt er iets in deze ruwe pit. Dan blijk ik opeens zelf ook een hele emotionele jongen te zijn. Mijn vrouw schrok zich helemaal wild. ‘Wat ben jij nou aan het doen?’ Dat vroeg ze. ‘Wat ben jij nou aan het doen? Je lijkt wel een wijf!’ Heb ik haar even een corrigerende tik gegeven. Met de labrador. Je moet mij niet aan mijn medeleven komen. Dan breekt er pas echt iets. In dit geval het gebit van mijn vrouw. En van alles in de labrador. Toch blijk ik het werkelijke slachtoffer in dit verhaal. Wist ik ook niet. Las ik op Facebook. Mannen die hun maatschappelijke status verliezen door mondiale processen en de feminisering van het platteland en als deerniswekkend gevolg daarvan volledig door beginnen te draaien zullen in hun bloederige val weliswaar allerlei onschuldige mensen mee nemen maar moeten toch vooral worden gezien als de werkelijke barometers van onze tijd en die zullen dan ook door de justitionele elite niet langer opgesloten maar gekoesterd moeten worden. Dat stukje ga ik straks voorlezen. In de rechtszaal. Want daar staat precies in hoe ik me voel. Hoop ik.

Ze moeten me gewoon niet aan de kop zeiken. Dat werkt gewoon heel erg averechts op mijn emotie. Dan wil ik zelf ook iemand door zijn harsens schieten. En dan komt het opeens wel heel dichtbij. Ook omdat dit hele verhaal zich afspeelde in Drente. Drente! Dat is 1 provincie verderop! Ben ik weleens geweest. Tijdje geleden al. Toen was het nog gewoon Drenthe. Toen Nederland nog Nederland was. Las ik ook nog in een reactie. ‘Ons Nederland verging het lachen toen de ha verdween uit Drenthe.’ Prachtig. Ga ik op een tegeltje laten zetten. Voor in de badkamer. Moet alleen niet al te veel gaan kosten. Iemand toevallig het nummer van een beunhaas? Mag een Pool zijn.   

Dat hebben wij weer. Gaat de wereld opeens naar de kloten. En we zijn nog maar net begonnen. Er waren natuurlijk altijd al geruchten. Met de Maya’s en de bijen en zo. Maar nu is het officieel. Want het stond op het internet. Er is zelfs een handige website met t shirts, condooms en valhelmen in diverse schutkleuren: www.dewereldgaatnaardekloten.nl Nou. Dan zal het wel kloppen. Want er is ook een website die www.ikbuknietvoorpedofielen.nl heet. En dat is ook gewoon zo. Bij mij in ieder geval.

Het is overigens allemaal de schuld van de anderen. Dat staat ook op het internet. www.hetligtnietaanonswantdatkanniet.nl U vindt daar in chronologische volgorde de diverse rampen die de mensheid tot nu toe hebben getroffen met daarbij de aantallen slachtoffers, de vermoedelijke schuldigen en hun niet-westerse geloofsovertuiging plus daarbij ook nog afgerond de schade omgerekend in bitcoins die u natuurlijk via de link www.dedigitaleaflaat.com direct bij ons aan kunt schaffen. Het kan zijn dat u de bovenstaande websites niet of maar zeer moeilijk weet te bereiken. Dat is ons bekend. Dat is waarschijnlijk de schuld van het WEF. Of van Ecuador. Of van Ernst Kuipers. Of van Sigrid Kaag. Het is in ieder geval de schuld van iemand met een diploma. Die wat ons betreft allemaal tegen de muur moeten worden gezet. Want juist de mensen met een diploma hebben ervoor gezorgd dat de ondergang van onze planeet in een enorme stroomversnelling is geraakt. Hoe overzichtelijk was het vroeger met alleen onze pijl en boog! Toen waren er toch geen volkeren die in oorlogstijd noodgedwongen de halve wereld over moesten vluchten. Ben je gek! In die tijd was het voldoende om een kleine 500 meter verderop te gaan wachten tot het weer voorbij was. Heerlijke tijd! Kan dus niet meer. Allemaal de schuld van het onderwijs.

Als we de aarde willen redden van de totale ondergang moeten de mensen met een diploma dus zo snel mogelijk kapot. Allemaal. Dat mag goedschiks. Dat mag kwaadschiks. Dat maakt mij eerlijk gezegd niet zo heel veel uit. Ik heb zelf geen diploma’s. Het maakt alles ook zoveel rechtvaardiger. Want het lijkt op het eerste gezicht natuurlijk verschrikkelijk. 22000 dode Palestijnen! Dat zijn er veel. Maar dan blijken er dus 39 tussen te hebben gezeten met een diploma. En ja. Dan heiligt het doel plots de middelen. Tenminste. Als je de wereld wilt redden. En dat willen we toch allemaal?

Wat we moeten doen met de mensen met alleen maar deelcertificaten? Stokslagen. De zweep. Kielhalen. Misschien een klein brandstapeltje. Dat zal ze afleren. We moeten terug naar de overzichtelijkheid van vroeger. De jaren vijftig. En dan heb ik het over de jaren vijftig in de 12^e eeuw voor Christus. Toen Twente nog bewoond werd door niet meer dan 12 wolven, 1 manke beer met een kapotte midwinterhoorn en 32 wilde ganzen die de godganse dag niks anders te doen hadden dan ongegeneerd de hele boel onderschijten.  

Ik kan niet wachten.

Goede voornemens? Niet doodgaan. Maar ja. Niet doodgaan is net zoiets als de penis van een dwerggorilla. Dat heb je niet altijd in de hand. Ik tenminste niet. Dat je bij een zelfscanner staat en het meisje vraagt wat je daar achter je rug probeert te verbergen.

’ Is dat misschien de penis van een dwerggorilla? Jawel. Ik zie het toch! Dat is de penis van een dwerggorilla! En waarom kan ik die nergens terug vinden op de kassabon?’

Laat ik daar voor alle zekerheid dan ook maar een goed voornemen van maken. Niet bij de zelfscanner staan en proberen de penis van een dwerggorilla achter mijn rug te verbergen. En geen kernoorlog beginnen. Maar dat spreekt vanzelf.

Ik ga dit jaar ook proberen om geen fascist te worden. Al zal er aan alle kanten aan mij getrokken worden. De fascisten willen me er graag bij hebben. Voor de kwinkslagen. Dat snap ik. Humor maakt alles zoveel lichter. Heb alleen weinig zin in het fascisme. Ik vind fascisme een ongezellige samenloop van omstandigheden. Natuurlijk snap ik de aantrekkingskracht. Ik loop ook weleens op laarzen terwijl ik dan hele achterlijke liederen zing. Heerlijk. Ik kan alleen niet tegen al dat bloed. En de ware fascist wil bloed zien. Anders telt het niet. Nou. Ik word al misselijk van een gat in een knie. Volkomen ongeschikt voor de loopgraven. En een rol als kampbeul gaat hem ook niet worden. 2024 moet het jaar worden waarin Meneertje Manuel eindelijk eens gaat letten op zijn lichamelijke hygiëne. Daar horen gewoon geen luizen bij. Punt.

Verder ga ik een eind maken aan de polarisatie. Hoe? Door alles en iedereen gelijk te geven. Want zo is het natuurlijk wel, als je er wat langer over nadenkt. Alles en iedereen hebben gelijk. Al zijn er ook mensen die zeggen: ‘Nee! Nee! Nee! Alles en iedereen heeft gelijk!’

Ik ga daar dit jaar echter geen ruzie over maken. En op 12 augustus ga ik naar dat eiland van Jeffrey Epstein om in een of andere kelder, waar ze Stephen Hawking met rolstoel en al aan een plafond hadden hangen, op een meegebrachte platenspeler een liedje van Kinderen voor Kinderen te draaien. Zoek alleen nog een lift.

Vrienden maken. Dat ben ik ook van plan. Weet alleen nog niet hoe. Zou me kunnen laten vastlijmen aan een Braziliaans fotomodel om zo aandacht te vragen voor het Verschrikkelijke Lot van het Tropisch Regenwoud maar dan moet zo’n meisje dat natuurlijk wel leuk vinden. Want je kan natuurlijk de pech hebben dat je net dat ene Braziliaanse fotomodel treft dat het niet prettig vindt om iedere ochtend noodgedwongen met een Tukker onder de douche te springen waarbij er ook nog heel sterk een vermoeden speelt dat diezelfde Tukker de penis van een dwerggorilla achter zijn rug verstopt en dan is de sfeer natuurlijk heel erg om te snijden en dat is voor niemand leuk.

Gezond blijven. Laat ik dat maar proberen. 

Nee hoor. Het water stijgt niet. Dat lijkt alleen maar zo. Dat water zit in uw hoofd. En als het water dan toch stijgt, waarom dan nooit bij ons? Waarom stijgt het water wel bij de buren? Dat zijn hele vervelende mensen. Waarom winnen die altijd alles? Wij willen ook wel eens op de televisie. Met onze bijna volwassen zandzakken die normaal gesproken met nog geen twintig kromzwaarden van de bank te krijgen zijn. Watersnood. Dat hebben wij dus ook. Maar dan anders.

Waarom werd er ingezameld voor ALS? Ik heb helemaal geen ALS. Kan er ook eens worden ingezameld voor de gewone Nederlanders die helemaal niks markeren? Dat volgend jaar het Glazen Huis in het teken staat van de mensen die een beetje snotterig zijn. Vergeten groep. Die willen ook weleens op televisie. En we willen graag een vuurwerkslachtoffer. Bij ons voor de deur. Dat we daar niet voor van de bank hoeven te komen. Doe maar met een hand eraf en blind aan één oog. De linker.

Mijn vrouw wil graag honger. Nou ja. Ik wil dat graag. Voor haar. Daar moet zeker 75 kilo af. We kunnen toch van het pleintje hier tegenover een zandbak maken? Dat ze daar dan in gaat liggen. Loop ik er zelf wel af en toe naar toe met een gietertje. Of doen we ook meteen een allesvernietigende droogte erbij? Dat de oogst mislukt. Laat ik het gietertje achterwegen. Wel even doorgeven aan de supermarkt dat ze de komende maanden niet bezorgen. Dat staat ontzettend stom. Op televisie.

Kan iemand misschien een tunnel opblazen? En dan het liefst een beetje in de buurt. Dat we daar op de fiets naar toe kunnen. Doe die in Nijverdal maar. Die is toch al vaak kapot. We zouden in die tunnel zeker 500 vluchtelingen kunnen opvangen. Dat er flink wat slachtoffers vallen. Hebben die mensen ook wat doen. Dat ze zich een beetje nuttig maken. En heel graag een ziekenhuis bombarderen. Dat levert ook altijd prachtige plaatjes op. Doe die in Hardenberg maar. Wij zitten in Almelo.

Ook willen we stormschade. Doe maar een eik op de carport. Die is toch aan vervanging toe. Daar mag ook best iemand bij om het leven komen. Ik maak wel een lijstje. Zelf vind ik het altijd schitterend als ik tijdens hevig noodweer de dakpannen door de lucht zie vliegen. Maar ja. We hebben een plat dak. Ik kan natuurlijk altijd een pallet met dakpannen op de oprit zetten. Maar volgens mij ga je dat zien. Op televisie. Dat het niet echt is.  

Een bendeoorlog. Dat mag ook. Tussen de bridgeclub en de pluimveevereniging. Of een tsunami. Er ligt iets verderop een sloot. Een kernoorlog! Lijkt me ook geweldig. Dat de vellen er bij hangen. Of een burgeroorlog. Ga ik me vast verstoppen. Het maakt me eigenlijk niet uit. Iets. Laat er in 2024 in godsnaam iets gebeuren. Want ik verveel me helemaal kapot.  

Ik droomde van een kerstpakket. Dichter bij kom ik ook nooit bij een kerstpakket. Of ik moet er eentje jatten. Maar ja. Niet echt de kerstgedachte. Er zaten hele rare dingen in. Om te beginnen een zeer onsmakelijke combinatie tussen een kalebas en een tompouce. En meteen de vraag waar je die moet kopen. Bij de bakker? De groenteboer? De kapper?

Er zat ook een volledig geüniformeerde BOA in die terwijl hij nog in de verpakking zat al een sprintje aan het trekken was. Kijk! Daar heb je wat aan! Ontzettend leuk voor in de vensterbank. Of in de tuin. Met een kruiwagentje. Jammer genoeg nog zonder hoofddeksel. Zelf maar even een keppeltje breien. Of een hoofddoek. Of een rood mutsje. Iets dat enorm veel autoriteit uitstraalt. Een wollen condoom. Leuk.

Zit ook een bon in voor een gratis hotelovernachting. In Uden. Wel moet ik dan een kamer delen met 299 anderen. Gezellig. Ben gek op Twister. Zeker als daar allerlei protheses bij gebruikt worden. Om mijn getraumatiseerde kamergenoten op hun gemak te stellen zit er ook wat afgekeurd Palestijns vuurwerk in het pakket. Binnen af te steken. Dank u wel lieve kerstman!

Wat is dit dan? Een brandende tank! Er zit gewoon een fucking brandende tank in mijn kerstpakket! Met de Russen er nog in! Geweldig. Want die had ik nog niet. Kan mooi in de tuin. Naast de BOA. Niet in de keuken. Nooit doen. Brandende Russen in de keuken. Te gevaarlijk. Vooral ook omdat er geen blusdeken bij zit. Dat is namelijk geen blusdeken. Dat is een parketvloer. En je moet nooit een parketvloer op een brandende tank gooien. Dat weet iedereen. Mag ik hopen.

En nou vraag ik u. Heeft u het ooit zo zout gegeten? Er zit gewoon een moslim in mijn kerstpakket! Een moslim! In mijn kerstpakket! Nederland is Nederland niet meer. Waar gaat dit in godsnaam eindigen? Ze zitten al in ons kerstpakket! Vandaar dus dat ik de ham niet kon vinden. En waar zijn mijn maagden? Vorig jaar zaten er nog 72 maagden in mijn kerstpakket. Mag ook al niet meer. Dat belachelijke woke maakt echt alles kapot. Hoe moet ik zonder die 72 maagden de kerstdagen door gaan brengen? Met mijn schoonfamilie? Weet u wat ik normaal gesproken met die 72 maagden zou gaan doen? En dat dan in plaats daarvan met mijn schoonfamilie? Tijdens de kerstdagen? Bent u wel helemaal lekker?

Kijk. Dat is dan wel weer aardig. Vind ik daar zomaar een paar Joodse onderduikers in mijn kerstpakket. Die moeten daar al een tijdje verstopt hebben gezeten. Mag dat eigenlijk wel? Is zo’n kerstpakket dan nog wel helemaal koosjer? Maar verder alleen maar hulde. Het kan dus wel. Moslims en Joden in hetzelfde kerstpakket. Vind ik ergens toch een voorzichtig teken van hoop. En daar gaat het om tijdens de kerstdagen. Dat we het feest van het licht en de vrede vieren. Tot in het absoluut absurde.

Ik vind het vooral zielig voor de echte fascisten. Meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen. Nou ja. Iets dan. Om mee te beginnen. Fascisten die meedoen aan de verkiezingen, dat zijn fascisten die eigenlijk zeggen: ‘ Dat hele fascisme, ik snap daar helemaal geen kloten van.’ Een fascist die meedoet aan de verkiezingen is als een zelfmoordterrorist op een brommer die eerst nog even langs huis rijdt om een helm op te halen. Daar zit mij veel te weinig zelfvertrouwen achter. Dat zijn geen fascisten. Dat zijn democraten. Slappelingen. Lamzakken. Die boezemen mij geen angst in. Ik moet daar van giechelen.

Stelt u zich eens voor: Dion Graus in een iets te strak uniform met van die hele kekke laarsjes aan en dan een roodwitblauw designerbrilletje op zijn hoofd die over de Dam marcheert met twee matchende partijpoedels die het Horst Wessel lied blaffen, dat werkt toch alleen maar op de lachspieren? Dat zal altijd het probleem blijven met het Nederlandse fascisme. Het blijft hier een gluiperig katholiek verkleedpartijtje. Carnaval. Fascisme met een zachte F. Dat komt hier alleen maar van de grond als we vanuit Nederland gratis mee kunnen liften op fascisme in landen die het wel serieus nemen. Hier is fascisme geen overtuiging. Hier is het een baantje. Een inkomstenbron. En natuurlijk een eerste erectie omdat ze mee mogen doen met de grote jongens. Het is geen fascisme. Het is voorvocht. De Partij Van Het Voorvocht. Al zou ik dat zelf anders hebben gezegd.

Dus nee. Het zijn geen fascisten. Ze zijn gewoon vervelend. En dat mag. Vervelend is niks dan een eigenschap. Kun je weinig aan doen. Is net zoiets als huidskleur. Of seksuele voorkeur. Dat heb je niet te kiezen. Je hebt mensen met humor. Zoals ik. En je hebt mensen die zijn vervelend. Dat mag. Zoals ik ze vervolgens weer vervelend mag vinden. Vooral als ze dat ook nog eens zijn. Dit is een vrij land. Hier mogen we mensen die zichzelf absoluut geen fascisten vinden uitschelden voor fascisten en mensen die zichzelf absolute fascisten vinden met hetzelfde gemak diskwalificeren als zijnde een stelletje katholieke gluiperds. Dat is het mooie aan een democratie. Alles mag. Binnen de grenzen van de wet. En als je verder wilt gaan dan de grenzen van die wet, dan moet je die grenzen verleggen. Maar dat gaat nog wel even duren. Denk ik.

We gaan ook dit wel weer overleven. Niet allemaal. De meesten. Er gaan er altijd een paar dood. Door ouderdom. Ziekte. Stompzinnigheid. Weinig geweld. Nederland is veel te uitgekookt voor geweld. Het vechten vindt altijd elders plaats. Waar we natuurlijk rijkelijk voor gecompenseerd gaan worden. Alsof we er toch een klein beetje bij zijn geweest. Via de Amsterdamse Zuidas. De Oranjes. De selectie van Vitesse. Het werkelijke fascisme krijgt hier nooit een voet aan de grond. Daar zijn we te lui voor. Dat kan alleen als we gebruik gaan maken van heel veel arbeidsmigranten. Maar ja.   

Is het deporteren al begonnen? Hoop eigenlijk van wel. Ik heb namelijk donders veel zin in deporteren. Daar kun je soms hartstochtelijk naar verlangen. Dat je op een druilerige ochtend met tegenzin naar de vuilnis zit te staren omdat je absoluut geen zin hebt om die in dit belachelijke hondenweer helemaal aan de straat te zetten en dat je dan door het raam naar buiten kijkt en denkt: ’Maar wat wil ik dan wel? Oh ja! Deporteren! Jaaaaa! Ik wil deporteren!‘ Want dat is ons tenslotte beloofd. Dat het weer van die ouderwetse Donkere Dagen voor Kerst zouden gaan worden. Zoals vroeger. Gezellig!

Gaan we de hele soort deporteren of alleen de vervelende exemplaren? We zouden de meisjes bijvoorbeeld kunnen houden. Meisjes zijn altijd handig. Dat hoeven geen mooie meisjes te zijn. Niet allemaal in ieder geval. Dat is niet leuk voor de lelijke meisjes. Lelijke meisjes zijn ook meisjes.  Als ze maar makkelijk zijn. Makkelijke meisjes. Laten we er daar een paar van achter de hand houden. Voor in de huishouding. Voor op het nachtkastje. En we moeten er een paar bewaren die de cocaïne voor ons uit Antwerpen op gaan halen. Want dat gaan we natuurlijk niet zelf doen. Veel te gevaarlijk.  

Mag het eigenlijk wel? Dat deporteren? Kan me best voorstellend dat er ooit iets op papier is gezet waarin omschreven wordt dat dat hele deporteren helemaal niet mag. Of geldt dat alleen voor het Joodse volk? Omdat die al aan de beurt zijn geweest? En brengen we ze alleen naar de grens of begeleiden we ze helemaal tot aan de eindbestemming. All-in. NS Dagtocht 666. En waar ligt die eindbestemming? Polen wil dit keer volgens mij niet. En in de Oekraïne hebben ze wel wat anders aan de kop. Benidorm? Maar dan hebben we er toch nog steeds last van? Naar hun eigen land? Ze zijn bijna allemaal in Nederland geboren. Limburg?

Komt er nog een uitzwaaimomentje? Iets Nationaals? Op de Waalsdorper Vlakte? Kunnen we allerlei combinaties gaan maken. Scheelt toch weer in de kosten. En dat Matthijs van Nieuwkerk dat dan presenteert. Dat ie weer een beetje aan ons kan wennen. En dat hij de gedeporteerden dan natuurlijk helemaal verrot gaat schelden. Dat kan hij als geen ander.

Ook kan er bij die gelegenheid een prachtig moppie muziek gespeeld worden op de trompet. Door een Zwarte Piet. Zoals het hoort.

Gaan we deporteren op specifieke geloofsovertuigingen of alleen op huidskleur? En mag je ook op persoonlijke titel mensen aan gaan geven? Van die mensen die weliswaar niet heel erg donker zijn maar wel strontvervelend? Kunnen we er geen spelprogramma van maken? Jouw Land Mijn Land? Import Nat. Zure Wijven In De Bush? Iets voor SBS6? En als ze straks weg zijn, wie gaat er dan voor ons schoonmaken? En oogsten? En slachten? Wie moeten we dan uit gaan buiten? Onze buren? Maar dat zijn Nederlanders! Echte! Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Toch? TOCH?