Blog

Hij gaat gewoon nooit meer weg. Mark Tandplak. Een man die zich zelfs door de Holocaust heen had weten te lachen. Liberaal onkruid. Wat zegt u? Was dat een ongepaste opmerking? Welke opmerking? Die over de Holocaust? Ik heb nergens een opmerking gemaakt over de Holocaust! Dat liegt u! Wat zegt u? Nog maar een paar zinnen geleden? In deze column? Waar staat dat dan? Oh. Nou. Het mag zijn dat het er staat maar wat heeft dat met mij te maken? Die hele Holocaust, daar heb ik geen actieve herinnering meer aan. Ik kan die woorden dan ook met goed fatsoen niet terug nemen. Het zijn mijn woorden namelijk niet. Die woorden bestonden al. En als we nu ook al mensen tot verantwoording gaan roepen die niks anders doen dan bestaande woorden in een willekeurige volgorde zetten, dan is het hek van de dam. Of je nou de waarheid spreekt of de boel bij elkaar liegt, dat kan met exact dezelfde woorden. Ik zeg ook nergens dat Mark Rutte dood moet. Dat kan ook niet. Daar zorgen de christenen wel voor. Die hadden met hun pink het laatste duwtje kunnen geven. Maar dat deden ze niet. Dus stond Mark weer op. Zalig Pasen.

Natuurlijk is dat opnieuw een mes in de rug van Pieter. Maar die kan dat hebben. Want Pieter is zelf een christen. En een christen hoort te lijden. En dan hebben we het niet over ondragelijk lijden. Dit gaat hier niet over de Holocaust. We hebben het over de christenen. Die lijden hooguit een beetje mee. Die zitten toch vaker in het kamp van de daders dan in de kampen van de slachtoffers. Vraag dat maar aan de moslims. Wat zegt u? Was dat alweer een ongepaste opmerking? Waar dan? Ik zeg toch nergens expliciet dat het onvoorstelbare leed in het Midden Oosten is veroorzaakt door christelijk handelen? En nu ik dat wel heb gedaan wil ik meteen helder maken dat het mijn woorden niet zijn. Ik heb die woorden ergens horen vallen. Via via. En ja. Die woorden heb ik vervolgens opgeraapt. Zwerfvuil van de geschiedenis. Meer is het niet. Ik ben hier alleen maar de boodschapper. De nar. Een clown. De vuilnisman. Ik draag geen enkele verantwoordelijkheid. Ik ben een kunstenaar. Mijn taal is vrij. Niet vogelvrij. Vrij. Al wil ik dat wel direkt en volledig overtuigd van mijn eigen gelijk volmondig tegenspreken. Ik heb nergens beweerd dat ik een kunstenaar ben.   

Dat zou toch ook bespottelijk zijn! Ik! Een kunstenaar! Ik begrijp donders goed wat hier aan de hand is. U wilt mij in het hoekje van de waarheidssprekers duwen. Omdat ik zo hartstochtelijk geloof in de schoonheid. De schoonheid van de dingen. En dat er over die schoonheid nooit gelogen kan worden. Omdat schoonheid waarheid is. Wat een onzin. Een gotspe. Schoonheid is een leugen. Juist omdat het de waarheid is. En die kun je vergeten.

Dus Annemarie was stiekem op Pieter en dat vond Wopke niet oké en toen heeft Mark in de groepsapp lopen dreigen dat hij verkering zou vragen aan Annabel en daar was de linksdragende vriendin van Kasja het weer niet mee eens en die is gaan prutsen met mapjes en plastic insteekhoezen waarna iemand ( Henk?) plotseling door beeld liep met een foto van de Piemel van Pieter en nou zijn dus de rapen gaar. Natuurlijk zijn de rapen gaar. Want met het tonen van een foto van de Piemel van Pieter is moedwillig geprobeerd om Pieter te beschadigen. Vooral ook omdat er een foto van de Piemel van Pieter werd vertoond waarop de Piemel van Pieter nog niet eens de 13-jarige leeftijd had behaald en ja, zo’n onvolgroeid exemplaar, dat ligt gewoon supergevoelig bij jongens met een christelijke achtergrond. En dat wist degene die de foto had laten lekken natuurlijk donders goed. Het was gewoon bewust de bedoeling om Pieter helemaal kapot te maken. Vandaar ook het vervolgverhaal in de Telegraaf waarin een team van deskundigen de Piemel van Pieter nader onder een loepje hebben gelegd en nu al dagenlang nog meer kranten proberen te verkopen met werkelijk verbijsterende en explosieve extra informatie : De Piemel van Pieter is Marokkaans. En dan niet een klein stukje. Dat we hier alleen praten over het randje. Of het gebrek eraan. De gehele Piemel van Pieter is Mocro Material. Komt zo uit de doos. Geen krasjes. Zo op het oog nog niet al te veel gebruikersslijtage. En als je goed kijkt kun je vlak boven de rechterbal het prijskaartje nog zien hangen. 17.000 euro. Made in China (for the Kingdom of Morocco). This Side Up.

Het CDA zit ondertussen met de handen in het haar. Achter hun eigen gulp. Dat wel.

Het is natuurlijk hartstikke sneu voor Pieter en ze sluiten hun ogen niet voor het persoonlijke leed dat ze hem berokkenen maar ja, met zo’n Marokkaanse Piemel roep je de problemen natuurlijk wel over jezelf af en om verdere beschadiging aan het christelijke gedachtegoed te voorkomen zijn ze nu aan het kijken of hun Pieter niet ergens ver buiten Den Haag geparkeerd kan worden. Gedacht wordt aan de Van Heek Garage. En in ieder geval tot na de volgende pandemie. Natuurlijk is dat uitermate vervelend voor de 342.472 Nederlanders die hun voorkeurstem hebben uitgebracht op Pieter.  Het is niet anders. Enige troost kan men nog proberen te putten uit het feit dat er in ieder geval 1 Marokkaan minder in ons parlement is verkozen. En Pieter zullen we ooit nog wel weer eens terug zien in Den Haag. Misschien wel in het volgende schandaal rond de toeslagen. Maar dan als slachtoffer. Zoals het hoort. Want Pieter is nu zelf een buitenlander. En in die hoedanigheid zal hij dus ook nooit meer gevraagd worden voor de jaarlijkse 4 mei lezing. Die dit jaar over het klassieke joods-christelijke thema Verraad zal gaan.

Wopke?

Nou ja. Meedoen is belangrijker dan winnen. Toch? Ik had er al niet al te veel vertrouwen in. Ik win namelijk nooit iets. En als ik dan toch iets win, blijkt er iets niet te kloppen. En dan win ik alsnog niks. Wat ik al had gedacht, Geeft niet. Als ik niet win, dan wint iemand anders. En ik gun het iemand anders van harte. Dat zit heel erg in mijn karakter. Ik zie overal het positieve van in. Je kan over alles wel ontzettend negatief over lopen doen. Maar dan vergeet je het belangrijkste. En je moet het belangrijkste nooit vergeten. Het is niet voor niets het belangrijkste! We zijn allemaal mensen. Dat is het belangrijkste. We zijn allemaal mensen. Allemaal! Dat mogen we nooit vergeten.

Neem de fascisten. Fascisten zijn ook mensen! Dat is gewoon zo. Fascisten zijn ook mensen. Zelfs die uit Urk. Dat zijn niet alleen maar Urkse fascisten. Veel te kort door de bocht. Dat zijn ook Urkse mensen. Tegelijkertijd. Dat kan. Je kunt een heleboel dingen tegelijkertijd zijn. Dat je op korfballen zit. En op fascisme. Je ziet het ook niet. Aan iemand uit Urk. Dat het een fascist is. Dat komt omdat ze er nog geen uniform bij aan trekken. Gelukkig niet. Want daar leg ik de grens. Bij het uniform. Op het moment dat de fascist zijn dagelijkse kloffie verruilt voor een uniform is het moment waarop er bij mij een belletje gaat rinkelen. Er zijn mensen die vinden dat ik daarmee veel te laat mijn belletje laat rinkelen. Dat is dan maar zo. Ik wil het graag zuiver houden. Vooral ook omdat ik weet hoeveel waarde de fascisten zelf hechten aan zuiverheid. Dat is echt een dingetje bij die mensen. Ik respecteer dat. Van mij mogen die mensen er dan ook fascistische ideeën op na houden. Dit is een vrij land. Zolang ze dat fascisme maar niet in de praktijk probeert te brengen. Want dat blijft natuurlijk altijd het probleem met fascisme. In de praktijk gaat dat altijd ten koste van anderen. En dat kan niet. Want dan maak je inbreuk op andermans geluk. En dan vergeet je het belangrijkste. Al die anderen dat zijn ook mensen. Dus.

Daarom is het ook niet erg dat de fascisten hebben gewonnen. Het is alleen maar een overwinning op papier. Daar kunnen ze in de praktijk echt helemaal niks mee beginnen. Want ja. De rechtstaat. Het blijft ook heel raar om als fascist mee te doen aan democratische verkiezingen. Daarmee geef je eigenlijk aan dat je geen enkel vertrouwen hebt in eigen kunnen. Of nog erger. Dat je er geen kloten van begrepen hebt. We hoeven daar niet omheen te lullen. Een democratisch verkozen fascist is gewoon een ontzettende loser. En ook al hebben ze gewonnen. Ik voel vooral veel medelijden. Omdat ik nu al voorzie. Die vallen straks in een enorm intimiteitsvacuüm.

Ik heb dus nooit geweten dat Meghan Markle zwart was. Tuurlijk. Ik zag er altijd wel iets aan. Maar wat? Ik heb daar nooit echt een vinger achter kunnen krijgen. Ik heb de link met haar huidskleur nooit weten te leggen. Dat is mijn fout. Ik ken haar voornamelijk als actrice. Dacht altijd dat het een rol was. En dat zag ik kats verkeerd. Daar wil ik dan ook mijn oprechte excuses voor maken. Zal niet weer gebeuren. Hoop ik.  

Afgelopen week heeft Meghan Markle het Britse Koningshuis beschuldigd van racisme. Niet echt een hele gewaagde uitspraak. Alsof je iemand die met 120 kilometer per uur door de bebouwde kom scheurt beschuldigt van het met 120 kilometer per uur door de bebouwde kom scheuren. Alsof je in de nieuwe vriendin van André Hazes jr. zijn moeder zegt te herkennen. Alsof je voorspelt dat Pinksteren en Pasen ook dit jaar niet tijdens de Kerstdagen plaats gaan vinden. Een inkoppertje. Meer was het niet. Toch ontstond er enorm veel ophef.

Want ophef verkoopt. Ophef is goed voor de kijkcijfers. Het boekje dat je probeert te verkopen. De verkiezingen die je probeert te winnen. En het maakt uiteindelijk geen drol meer uit aan welke kant van de ophef je als mens de stellingen betrekt. Ophef is handel. Ophef is een volle zaal. Ophef is een goed gevulde stembus. Ophef is kassa.

Er zijn mensen die vinden dat het Britse Koningshuis zich onmiddellijk op moet heffen. Omdat een Amerikaanse actrice zich onheus behandeld voelt. Tegelijkertijd zijn er mensen die vinden dat alle Amerikaanse actrices onmiddellijk terug moeten worden gestuurd naar Engeland. Omdat een werkloze indiaan zich onheus behandeld voelt. Er zijn mensen die vinden dat Engeland zich door dat verschrikkelijke Koningshuis steeds verder isoleert van de rest van de mensheid. Er zijn ook mensen die het idee hebben dat Engeland zo snel mogelijk een eiland moet worden. En dat mag. Want alles mag. Alles is waar. Iedereen heeft gelijk. En vooral de mensen die worden betrapt op een leugen hebben gelijk. Want dat is de moderne definitie van de waarheid. Dat is niks dan een razendsnelle leugen. Al die razendsnelle leugens bedekken we vervolgens met nog snellere leugens zodat over drie dagen iedereen alles weer vergeten is. En dan begint alles weer opnieuw. Dat is onze werkelijkheid. Ooit haal ik mijn gelijk. Voor eventjes.

We gaan volgende week weer naar de stembus. Om mannen en vrouwen ons parlement in te krijgen die hun best gaan doen voor de mensheid op de langere termijn. Die zich niet druk maken om de ophef. Het rumoer. De oppervlakte. Niks daarvan. We gaan voor de mannen en vrouwen die bij Utopia niet meteen denken aan reality televisie. We gaan voor de bruggenbouwers. Vrouwen van stavast. Mannen van de gestampte pot. Volksvertegenwoordigers. Niet dat gepreek voor eigen parochie. Niet die Henk nog Bleker. Maar kleur. Alle kleur. En dat dan mengen. Worden we vanzelf zwart.

Er kwam een verzoek binnen. Of ik zin had om de laatste roman van de Zwitsers- Nigeriaanse non- binaire- gedeeltelijk- lesbische- lichtelijk- analfabetische- autodidactische- geestelijk- gehandicapte (maar daar merk je door al die andere eigenschappen helemaal niks meer van) -Joods- islamitische- onzalig- onzijdige- schrijver- ster Gerrit Annabel Yusuf Ismaël van der Veen tot Mbamtktktktbapé zou willen vertalen? Nee.

Want ik ben redelijk bekend met het radicaal experimentele werk van dat gezelschap en ik zie dat als een onvertaalbaar wespennest waar ik mij verre van wens te houden. Vooral ook omdat de dames en heren van dat schrijverscollectief er in hun eentje voor verantwoordelijk is dat het al maandenlang enorm onrustig is voor de deur van een boekhandel in een buitenwijk van Abuja omdat alleen lezers en/of lezeressen die gezegend zijn met exact dezelfde afwijkingen c.q. eigenschappen als Meneermevrouwtje Mbamtktktktbapé een exemplaar van deze laatste roman kunnen bemachtigen. En dat stuit mij enorm tegen de borst m\v\o.i.d.  Vooral ook door het precedent dat hiermee geschapen wordt. Dat zou namelijk betekenen dat racistische literatuur ook alleen nog maar te lezen is door racisten zodat anti racisten op zoek moeten naar ander werk en dat is echt niks anders dan een hellend vlak. Komt nog bij dat het gehele eerste hoofdstuk van de laatste roman van Mbamtktktktbapé bestaat uit alleen maar de letter A en om nou 50.000 keer de letter A te vertalen, waar zit hier de uitdaging? Of leg ik hier als Witte Man de lat te hoog en maak ik mij hier schuldig aan iets? Dat ik als Westerling- Met- Privileges zweer bij het denken in hele zinnen kan natuurlijk worden uitgelegd als zijnde een elitaire aanval op de mensen die niet verder komen dan zo af en toe een letter. En dat is natuurlijk ook zo. Vandaar ook dat ik het verzoek tot vertaling beleefd heb geweigerd. Al zijn er ook mensen die zeggen dat ik helemaal niet gevraagd ben omdat die roman nog niet eens geschreven is en ja, tegen dergelijk gegooi met modder is natuurlijk geen vertaler bestand. Ik zit er nu over te denken om onder het pseudoniem Mbmtktktktbpé die roman dan zelf maar op de markt te brengen met meteen mijn eigen vertaling er al bij ingestoken. Ik ben op dit moment in onderhandeling met een modellenbureau die me als stijlicoon wil gaan lanceren. Want zo werkt dat met taal. Het gaat allang niet meer over de woorden. Het oog wil ook wat. En ik wil alvast helder maken dat ik als schrijver de gehele mensheid vertegenwoordig. Dus gewoon alle rassen. Alle geslachten. Alle politiek voorkeuren. Alle afwijkingen. Mens. Gewoon een mens. Nou ja. Een mens. Dat is wel heel bescheiden. De mens. Nee. Het mens. Ja. Het Mens. Of Het Mensen. Misschien nog beter. Maar ja. Wat doen we dan met al die anderen? Gaan we die dan ook Het Mensen noemen? Nee. Die moeten zelf maar iets verzinnen.

Deerniswekkend. Dat is het woord dat me te binnen schiet als ik de verkiezingskaravaan van Thierry Baudet aanschouw. Achterop die treurige aanhanger. In die Gaastra jas. Hij wil zo graag de geschiedenis in gaan als de Nero van de Lage Landen. Met zijn Boreale Harpje.  Maar het lukt hem nog niet eens om een paar coniferen in de hens te steken. En dan zijn oproep om op verkiezingsdag een civiel leger te vormen. In Nederland! Een civiel leger! Dit volk zal het parlement pas gaan bestormen als Arib besluit tot een verhuizing naar de IKEA. En dan moet het ook nog eens Plundra zijn. Nederlanders zijn te blasé voor het fascisme. Fascisme lijkt in Nederland al na tien minuten heel erg op carnaval. Baudet wil ook een eigen ruimtevaartprogramma voor Nederland met daarbij een heuse maanlanding. Ik wens hem alvast veel succes met het aanvragen van de diverse vergunningen. IJburg gaat heel lastig worden! En mocht hij tijdens de komende verkiezingen niet als grootste partij uit de bus komen rollen, dan is de oorzaak daarvan nu al bekend: fraude! En dan niet alleen tijdens de verkiezingen zelf. Al tijdens de peilingen! Peilingenfraude! Door Maurice de Hond! Een volle Joodse neef van Soros! En ook nog eens een onecht kind van Bill Gates! Sleep hem voor het gerecht! Laat hem knielen voor het Hardenberg Tribunaal! Baudet kan gewoon niet verliezen. En mocht hij toch verliezen dan is dat verlies illegitiem. Zeker nu. Want laten we wel wezen. Die verkiezingen moeten nog plaats vinden. En hoe kun je nou een verkiezing verliezen die nog niet eens plaats heeft gevonden? Voor Baudet is dit land als een hele dikke drol. Daar kun je uren omheen draaien. Het stinkt aan alle kanten. Ook al is het zijn eigen drol. Zelfs al is het zijn eigen drol. Vooral als het zijn eigen drol is. Eigen drol eerst. Er zijn nog steeds Nederlanders die Baudet zien als een gevaar voor de democratie. Onzin. Baudet is alleen maar een gevaar voor zichzelf. En voor een paar honderdduizend van onze landgenoten. Onderbuikobesitas. Meer is het niet. Het is geen tovenaarsleerling. Hij is hooguit een halfgaar konijn uit eigen hoed. Volksmenner in de marge. Kleintrumpje.

Uiteindelijk is dat het lot van iedere politicus die het waagt om rechts van de VVD te gaan zitten. Het is volslagen zinloos. De VVD is namelijk al rechts zat. Je doet niks anders dan jezelf isoleren van de daadwerkelijke macht. Waarom dan toch een poging wagen? Het zullen de secundaire arbeidsvoorwaarden wel zijn. Het royale salaris. Het wachtgeld. Het glorieuze pensioen. En natuurlijk het politieke gewicht die je in staat stelt om namens jouw electoraat je tegenstanders nog verder naar beneden te trappen. Om met een kek laarsje op de nek te gaan staan van een paar vluchtelingen. Een paar illegalen. En een paar uitkeringstrekkers. Want zo werkt dat. Lafbekken slaan alleen machtelozen op hun bek.   

Om ons land er weer bovenop te helpen vallen alle kwetsbare Nederlanders vanaf 1 maart 2021 onder directe regie ( zonder enige verantwoordelijkheid) van Staatsbosbeheer. Onze ouderen, onze dikkerdjes en onze kortademigen zullen vanaf die datum allemaal zijn ondergebracht in Nationaal Park De Oostvaardersplassen. Aan de ene kant is daar een enorme hoeveelheid gratis frisse lucht beschikbaar en aan de andere kant hebben we daar al ruime ervaring opgedaan betreffende het noodzakelijke ‘bijvoederen’. Want laat dat meteen helder zijn, we laten onze zwakkeren daar niet verhongeren!  Waarschijnlijk zal het vervoer van deze enorme groep kwetsbaren niet allemaal op ordentelijke wijze plaats kunnen vinden. De kans bestaat dat er mensen terecht gaan komen in goederenwagons en daarmee een ritje zullen beleven waar ze toch al niet zulke hele fijne herinneringen aan bewaren. Daar bieden we alvast onze excuses voor aan! (zonder enige verantwoordelijkheid) Natuurlijk zullen we ook daar verder gaan met het vaccineren van onze nutteloze kwetsbaren. Omdat we er echter voor willen waken dat kerngezonde mensen zonder absolute noodzaak in aanraking komen met deze volstrekt overbodige groep zwakkeren, maken we voor dit vaccinatie-programma gebruik van een andere groep Nederlanders zonder enig economisch nut: de junkies. En ja, we lopen dan het risico op vervuilde naalden, hier en daar een overdosis en een enorme stijging in het aantal diefstallen van autoradio’s in de Oostvaardersplassen maar dat nemen we dan maar op de koop toe. En je kunt het ook zien als een cadeautje, een overdosis op je 97^ste, die kan je toch mooi even afvinken op je bucketlist en knijp ook even de handjes dicht bij het verwerven van een nieuw levensinzicht zo helemaal op het einde van een toch al overvloedig en rijk bestaan. Omdat de levensverwachting van deze groep kwetsbaren niet verder reikt dan de komende herfstvakantie zal de druk op onze gezondheidszorg zo enorm afnemen dat we vrolijk verder kunnen gaan op de al ingeslagen weg van de marktwerking. We kunnen dan de bedden op de IC langzaam terug brengen naar 1 stuks, omdat er natuurlijk altijd een kans bestaat dat een confessionele politicus een ernstige val maakt op het ijs van Thialf en daar moeten we te allen tijde op voorbereid blijven!!! Omdat we begrijpen dat er een heleboel Nederlanders zijn die uit sentimentele overwegingen een bezoek willen brengen aan hun familieleden in Nationaal Park de Oostvaardersplassen gaan we vanaf diezelfde 1 maart werken met tijdslots. U wordt dan gevraagd om op een afgesproken moment aan te komen waaien met stevig schoeisel en een schep of bats zodat u de handjes meteen even uit de mouwtjes kunt steken en mee kunt helpen met het graven van bijvoorbeeld Massagraf Eerste Week Van April. Wij denken dat we met dit delen van de smart weer een stukje Oer-Hollandsche Gezelligheid terug kunnen brengen in onze samenleving. Het Nederland van Vroeger. Wat natuurlijk niks anders is dan de grond vol Opa’s en Oma’s.   

Ik zit nu al een paar dagen na te denken over de teelballen van Ivo Niehe. Daar is namelijk nog nooit een vraag over gesteld. Wat best eigenaardig is. En ook wel een beetje zielig. Ivo Niehe loopt namelijk al bijna 75 jaar rond met maar liefst twee van die dingen en dan is het toch op zijn minst eigenaardig te noemen dat daar nog nooit een serieuze vraag over is gesteld. Het kan toch niet zo zijn dat de teelballen van Ivo Niehe ons geen kloten interesseren? Kijk. Dat de teelballen van Linda de Mol nooit onderwerp van een vraaggesprek zijn geweest, dat snap ik. Linda de Mol heeft namelijk geen teelballen. Als we Linda de Mol zouden vragen naar haar teelballen, zou dat al net zo zinloos zijn als Henk Krol vragen om een pensioenbijdrage. Maar de teelballen van Ivo Niehe? En dan vooral het eigenaardige verschil tussen de rechter en de linker teelbal. Want Ivo heeft zijn rechter teelbal ooit laten vergroten. En dan niet zo’n klein beetje. De rechter teelbal van Ivo Niehe heeft sinds 12 augustus 1967 de omvang van een meloen. Die operatie was hem ooit aangeraden door een bevriende televisieregisseur die zich mateloos ergerde aan Ivo’s voortdurende gewip op zijn stoel. En het moet gezegd. Na die ingreep zat Ivo weliswaar zo scheef als een backslash maar ook zo stabiel als de Mont Blanc. Ivo Niehe heeft zijn loopbaan een beslissende wending gegeven door een chirurgische ingreep. En daar zouden best eens wat pittige vragen over mogen worden gesteld. Het liefst door Thijs van den Brink. Met dat rare EO-mondje van hem. Ik heb Thijs van den Brink weleens omschreven als de Pratende Anus van Hilversum. Als compliment! Maar hoe mooi zou het zijn als we de komende week ergens op de televisie deze Pratende Anus vragen horen stellen over de teelballen van Ivo Niehe! En dat Frans Bromet dat dan heel zorgvuldig in beeld brengt. En dat er dan wordt ingezoomd. En dat heel Nederland daar zo misselijk van wordt dat we kats de Elfstedentocht vergeten. We zouden het interview over de teelballen van Ivo Niehe ook kunnen combineren met een korte herdenking van Larry Flynt. Dat we daar dan muziek onder zetten van Marilyn Manson terwijl de overgebleven meisjes van K3 een dansje maken. En het is belangrijk dat we nu alvast na gaan denken wat we straks gaan doen met de teelballen van Ivo Niehe. Ivo is nu al de jongste niet meer en dat gaat alleen nog maar erger worden. Het zou toch doodzonde zijn als de teelballen van Ivo Niehe per ongeluk worden mee-gecremeerd. Ik roep bij deze dan ook op om de teelballen van Ivo Niehe te redden van de ondergang. Die kunnen dan straks mooi in het Omroepmuseum komen te hangen. Aan het plafond. Met het velletje er nog omheen. Als een tros. De Grootste Zak van Nederland.  

Dat hebben wij weer. Een Nieuwe IJstijd. We konden al niet meer naar buiten. En nu gaat er ook nog eens zoveel sneeuw vallen dat we zelfs dat niet meer kunnen. Ze zeggen dat er wel 40 meter gaat vallen. Veertig meter! Ik mag toch hopen dat dat niet allemaal op dezelfde plek valt. Je zal er maar onder staan! Dan vinden ze je nooit meer terug. Ja. In de lente. Als het gaat dooien. Wat helemaal gevaarlijk is. Want dan ben je dus al bevroren. En dan verdrink je ook nog eens in je eigen smeltwater. Gruwelijk. Niet zo gruwelijk als het lot van Andre Onana. Maar gruwelijk blijft het. Het gaat ook nog eens donders hard vriezen. 40 graden vorst!  Ik zou de komende week echt even uitkijken met het slikken van plaspillen. Ze zeggen dat zelfs het IJsselmeer helemaal bevroren raakt. Jammer dat we niet naar buiten kunnen. Een bevroren IJsselmeer. Kun je gewoon binnendoor naar de Elfstedentocht schaatsen. Oh mijn god! De Elfstedentocht! Zul je net zien. Is er eindelijk weer een Elfstedentocht, mogen we niet naar buiten. Omdat het te koud is. Gaat de Elfstedentocht 2021 de geschiedenis in als De Grote Gezichtsloze. Die zal dan virtueel gereden gaan worden. En die wordt dan gewonnen door W.A. van Buren. En door Albert Verlinde. Maar die wint bij de vrouwen. Hoe moet dat de komende weken in al onze talkshows? Die gasten kunnen straks geen kant meer op. Hebben we maandenlang dezelfde gesprekken. Met dezelfde vragen. En dezelfde antwoorden. Hoe moet dat de komende weken in onze talkshows? Die gasten kunnen straks geen kant meer op. Hebben we maandenlang dezelfde gesprekken. Met dezelfde vragen. En dezelfde antwoorden. Ik hou mijn hart ook vast voor de redactie van Opsporing Verzocht. Je kunt natuurlijk niet iedere week dezelfde misdaad uit gaan zenden. Misschien is het een idee om wat te experimenteren met balkjes in verschillende kleuren? Of de camerabeelden opleuken door er een Bennie Hill-muziekje onder te zetten? Wel mooi voor al die liefhebbers van de wintersport. 40 meter sneeuw! Jammer dat die nog steeds niet naar buiten mogen. Je had dus de komende week,  staand op de Herikerberg, de Mont Blanc kunnen zien liggen! Maar ja, dat mag niet. Langlaufen. Skiën. Afdalen. Dat moet ook allemaal virtueel. En je leven wordt er niet leuker op als alles virtueel moet. Nou ja. Behalve als je Michael Schumacher heet. Maar wie heet er nou Michael Schumacher? Ik ken eigenlijk maar 1 iemand die Michael Schumacher heet en dat is Michael Schumacher zelf.

Vrienden! Lotgenoten! Het is nu tijd om afscheid te nemen. Dit is waarschijnlijk de laatste krant die nog bezorgd kan worden. Hou de komende eeuwen angstvallig uw brievenbus in de gaten. Als daar een hele dikke mammoet op gaat zitten, dan moet u nog even geduld betrachten. U kan wel alvast een pijl en boog gaan knutselen.

Dat is toch wel een verschilletje tussen ons en de Amerikanen. Waar ze in de VS tot aan de tanden toe bewapend het Capitool bestormen, plunderen we in Nederland een filiaal van de Zeeman. Tot zover het Nederlandse heldendom. Van Michiel de Ruyter naar Piet Piraat. Viva la Devolucion! Mooi ook om te zien hoe Wilders op zijn strepen bleef staan. Eerst riep hij op tot verzet en protest en toen bleek dat alleen de Marokkaanse jeugd die opdracht serieus nam moest daar zo snel mogelijk het leger op worden afgestuurd. Een hele eigenaardige manier om mensen dichter bij elkaar te brengen. Geert is inmiddels de onbetwiste leider van de 2^e partij van het land en hoeft alleen de VVD van Rutte nog voor zich te dulden. Tot zover de Nederlandse solidariteit. Er zijn inmiddels inzamelingsacties gehouden voor diverse getroffen bedrijven. Een vestiging van Primera in Eindhoven heeft in een week een gehele jaaromzet bij elkaar weten te sprokkelen. Dat zou zo maar een nieuw verdienmodelletje op kunnen gaan leveren. Jammer genoeg is de orde in de Nederlandse binnensteden inmiddels hersteld. Want zo gaat dat in dit land.  Zelfs het laatste beetje brood wordt je als middenstander uit de bek gestoten.

Het vaccineren van de Nederlandse bevolking is inmiddels begonnen. Dat doen we in ons land net even anders dan alle anderen. De eerste prik dit jaar. En de tweede prik ergens in 2098. Dat scheelt uiteindelijk een kleine 17 miljoen vaccinaties en daarmee besparen we als we alles bij elkaar optellen en weer van elkaar aftrekken helemaal onderaan de streep het lieve sommetje van 7 euro 59. Dat lijkt weinig. Maar let op! Zeveneuroennegenenvijftigeurocent is echt een enorm bedrag! En een heel lang woord. En daar gaat het om. Zo doen we dat in dit land. Met onze intelligente lockdown. We wonen nu eenmaal in een land waar heel veel mensen helemaal niks kunnen en die moeten toch allemaal wat te doen hebben. Daar hebben we managementfuncties voor bedacht.  En die doen niks anders dan vergaderen. En als ze straks uit vergaderd zijn dan hoeft het niet meer. Want dan is de oorlog voorbij. En hoe de uitslag ook is. Zij behoren tot de winnaars. Dat staat in hun arbeidscontracten.

Daarom begreep ik de bestorming van die Zeeman ook niet. Als je toch echt wat wil veranderen in dit land moet je gewoon al die overbodige vergaderjunks de grens over jagen.

Dat moet alleen geen Europees project gaan worden want dan zal ook dit weer uit gaan draaien op het uitwisselen van volstrekt overbodig personeel.

Maar goed. Ik begrijp de onvree. Zelf heb ik ook de hele dag zin om te rellen. Ga ik ook doen. Vanmiddag. Ergens in een bos. Gooi ik een handvol eikels in de lucht. Die krijg ik dan op mijn eigen kop. Daar kan ik zo kwaad om worden. Heerlijk.