Blog

De Nederlander en de Vluchteling hebben in ieder geval in de zomer een gemeenschappelijk streven: Zo snel mogelijk met de luie bips in de zon van Zuid-Europa liggen. Wij Nederlanders hebben het daarbij iets comfortabeler. Daar zijn we nu eenmaal Nederlanders voor. Wij gaan pas in een gammel bootje zitten als we onze superdeluxe caravan naast die van onze buurman op de camping hebben geparkeerd. De Vluchteling moet maar zien waar hij terecht komt. Ik heb me weleens eens afgevraagd of dat het gevolg is van een slechte voorbereiding. Zo’n Vluchteling zal toch ook het internet wel afstruinen op zoek naar de beste camping voor de laagste prijs? Een Nederlander zou nooit duizenden dollars uitgeven aan een onbetrouwbare mensensmokkelaar als hij in de gaten heeft dat hij met Easyjet voor 49 euro ook op de plek van bestemming geraakt. En dan neemt hij de krappe beenruimte op de koop toe. Daar zal de Nederlander pas na de vakantie zijn beklag over doen bij de biechtvaders van Omroep Max. Meneertje Manuel was afgelopen weken in Italië en ik kan u vertellen dat de Nederlander een ander soort camping bezoekt dan de Vluchteling. Ik snap dat wel. De luxe van een door de ANWB goedgekeurde camping is voor de Vluchteling een veel te grote cultuurshock. En ja. Ook de Vluchteling is net een mens. Die doet niets liever dan, net als de Nederlander, zo snel mogelijk het gezelschap van gelijkgestemden opzoeken. En zoals de Nederlander iedere zomer meer dan 1000 kilometer reist om met andere Nederlanders op dezelfde plek op dezelfde camping te gaan zitten, doet de Vluchteling daar niet zo heel veel voor onder. Hij komt alleen terecht op een Geen-Sterren-Camping. Wat natuurlijk logisch is. Want dat geeft een vertrouwd gevoel. Dat herkennen ze. En dat willen we toch allemaal. Ons ergens thuis voelen. 

Waar ik me wel hogelijk over verbaas is de volledig scheef getrokken verhouding tussen prijs en kwaliteit. Waar de Nederlander ervoor kiest om zo goedkoop mogelijk gebruik te maken van zoveel mogelijk luxe, kiest de Vluchteling ervoor om een belachelijk bedrag uit te geven aan bijna helemaal niks. Ik heb een paar van die plekken bezocht waar de Vluchteling zijn welverdiende zomervakantie doorbrengt en ik zeg u, daar is nog nooit iemand van de ANWB geweest. Ik heb zelf niet al te veel nodig. Ik ben al tevreden met een uitzicht. Maar ik kan u wel vertellen dat 1 kapotte w.c. op ruim 1400 gasten voor een lawine aan uiterst negatieve recensies zou gaan lijden op vakantieuitje.nl. En ergens is dat het probleem van onze tijd in een notendop. Zolang de Nederlander op zijn vakantieadres baadt in dezelfde weelde als hij van huis uit gewend is zal er altijd een Vluchteling blijven die dat ook wil. Dat u weet waarom al die kampen in Zuid-Europa overvol zitten. Die willen precies hetzelfde. All-inclusive.   

Meneertje Manuel zit met zijn gezinnetje in Italië. Zo af en toe, als er een duif overvliegt met een werkende wifi-verbinding, heb ik daar de mogelijkheid om het belangrijkste nieuws tot me te nemen. En dat is deze week niet misselijk! Wat ik ervan begrijp is dat ons prachtige Nederland getroffen is door een rattenplaag en dat die rattenplaag zich momenteel vooral afspeelt op de redactie van de Telegraaf. Want die hebben dus deze week aan de grote klok gehangen dat Femke Halsema een zoon heeft. Femke Halsema heeft een zoon! Ik viel echt van mijn kampeerstoel toen ik dat las. Dat je als burgemeester van Amsterdam de brutaliteit bezit om er, naast je prachtige baan, ook nog een kind op na te houden, het is godgeklaagd. Zeker nu dat kind in verband wordt gebracht met de moord op Jeffrey Epstein. Of zoiets. Ik kreeg alleen wat flarden binnen. Ik begrijp dat er nu een ware krantenoorlog aan het woeden is rond de zoon van Halsema. Er zijn fatsoensrakkers die vinden dat de Telegraaf zich schuldig heeft gemaakt aan het moedwillig beschadigen van een 15-jarige om zo zijn linkse moeder in haar kruis te raken. Ik weet het niet. Als je als 15-jarige, zwaaiend met een Kalasjnikov, dood en verderf zaait in een winkelcentrum, dan lijkt me dat geen nieuws dat je op een fatsoenlijke manier onder de pet kunt houden. Zeker niet als de vriendjes en vriendinnetjes van Femke bij hoog en laag beweren dat het ging om een nepwapen, een woonboot, een paar brandblussers en de hele treurige gebeurtenis proberen te verkopen als een kwajongensstreek. Jaja. Zo kennen we links Nederland weer. Pol Pot had ook last van jongensstreken. De Telegraaf maakt hier een duidelijk statement. We hebben niet nog een Volkert van der Graaff nodig in dit land. Zeker niet als deze jongen het product is van een moeder die nog bij de Vietcong heeft gezeten en een vader die lid was van de Rote Arme Fraction. We mogen God op onze blote knietjes danken voor de verzetsstrijders van de Telegraaf! Geef John van de Heuvel een lintje! Maak Wierd Duk Minister van Staat! Maak die hele fucking krant zo snel mogelijk Koninklijk! Er is lange tijd getwijfeld aan de morele staat van Nederland. Ons land zou uit elkaar vallen. De voortdenderende polarisatie zou ook hier gaan zorgen voor Amerikaanse Toestanden. Maar nu lijkt het tij dan eindelijk gekeerd. Met de frontale aanval op een 15-jarige zoon van een misdadige moeder heeft de Telegraaf voor het eerst in tijden weer eens aangewezen waar de werkelijke vijanden van dit land zich bevinden. Het zijn niet de neoliberalen die het land met hun onzalige politiek tot op het bot verdelen. Het zijn niet de mannen en vrouwen die vluchtelingen afschilderen als ongedierte. Het fundament onder dit land wordt aangetast door een 15-jarige jongen en zijn brandblusser. Het land is gered! Gaat u maar gerust weer slapen.

Daar sta je dan. De weinige haartjes in model. Een duimpje omhoog. Brede grijns op je gezicht. Naast je staat je vrouw die een baby in haar armen houdt. Fototoestellen klikken. Camera’s lopen. Niks aan het handje. Zo lijkt het. Want de man met het duimpje omhoog is Donald Trump. De vrouw naast hem is Melania Trump. En de baby is net een paar dagen daarvoor haar beide ouders verloren in de zoveelste volstrekt achterlijke schietpartij en speciaal voor het fotomoment weer ingeleverd bij het plaatselijke ziekenhuis. Alsof je een man die een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt de mogelijkheid geeft om met de enige overlevende op de foto te gaan. En nee. Natuurlijk was het niet Donald Trump zelf die in El Paso de trekker overhaalde. Ik denk dat Donald Trump nog nooit een aanvalswapen in zijn handjes heeft gehad. Of het moet een Gouden Kalasjnikov zijn geweest, gekregen van een Arabische zakenrelatie. Ik kan er alleen met de kop niet bij dat Trump zich breed grijnzend, met een duimpje omhoog op de foto laat zetten naast een baby wiens ouders zojuist standrechtelijk zijn geëxecuteerd. En dat ook nog eens door een moordenaar die 1000 kilometer heeft afgelegd om zoveel mogelijk Mexicanen in de rug te schieten. Dat zijn toch van die momenten dat zelfs bij de meeste trouwe Trump-supporters de rillingen over de rug zouden moeten lopen.

Het tegenovergestelde lijkt te gebeuren. We maken nu mee dat een moordenaar, die zich heeft laten inspireren door de oorlogszuchtige taal van Trump, de woorden omzet in daden en binnen een paar dagen is dat wat er in El Paso gebeurt is toch vooral de zoveelste oneerlijke, leugenachtige aanval op de Grote Donald zelf. Want kijk dan! Hij staat zelfs op de foto met een piepklein mensje dat de beide ouders is verloren. En als zo’n piepklein mensje na zo’n afschuwelijke gebeurtenis gewoon met Ome Donald op de foto gaat, dan is daarmee toch definitief bewezen dat dit piepkleine mensje Donald Trump niks kwalijk neemt. Sterker nog. Ome Donald heeft dat piepkleine mens inmiddels beloofd dat hij, als hij wat ouder is, net als zoveel anderen illegaal aan de slag kan als schoonmaker in Mar-a-Lago. Want zo is Donald. Altijd heeft hij het beste voor. 

Ik ben geen fatalist. Ik geloof dat de democratische instituten in de Verenigde Staten robuust genoeg zijn om het tijdperk Trump te overleven. Ook als hij straks herkozen gaat worden voor een tweede termijn. Voor een heleboel Amerikanen is Trump niks dan topamusement. Het sarren. Het jennen. De leugens. Het bedrog. Zijn aanhangers vreten het. Dat hij ondertussen zijn land aan een begrotingstekort helpt waar ze het zelfs in Griekenland Spaans benauwd van zouden krijgen, het is hem vergeven. Zelfs een nieuwe Burgeroorlog behoort tot de mogelijkheden. Amerika mag helemaal naar de kloten gaan. Zolang ze zelf de daders maar zijn.  

Ik had de organisatie van de Zwarte Cross er nog zo voor gewaarschuwd. Pas nou een beetje op met die satire! Niet iedereen gaat dat snappen. Die mensen zijn nog niet zo ver. Die geloven nog in God. Of die denken dat ze nog in God geloven. Of het zijn mensen die denken dat mensen die nog in God geloven zich niet zelf kunnen verdedigen. Wat natuurlijk ook zo is. Omdat ze het daar te druk voor hebben. Want dat zijn nog echte gelovigen. Die hebben daar een dagtaak aan. En dus houden de mensen, die weten dat andere mensen daar geen tijd voor hebben, omdat die andere mensen nog wel echt ergens in geloven, overal in het land een oogje in het zeil om te kunnen ingrijpen als die hulpeloze gelovigen slachtoffer dreigen te worden van satire. Nogmaals. De mensen die de satire daadwerkelijk op heterdaad betrappen, dat zijn dus niet de echte gelovigen. Dat zijn de hulpsinterklazen. Of knechten. Dat is beter. Dat zijn de knechten. Of slaven. Nog beter. Het zijn slaven. Witte slaven. Die nog iets goed te maken hebben. Die stad en land afreizen op zoek naar dingen die niet door de beugel kunnen. Die echte gelovigen hebben daar geen tijd voor. Die hebben Twitter en Snapchat. Dat zijn volgelingen. Die vreten zelf geen klap uit. Geloven maakt nu eenmaal lui. Is niet anders. De hele dag een beetje Zijn Woord Re-Tweeten. Dat is een dagtaak. En oh ja, doodsbedreigingen versturen. Dat ook. Alle Zwarte Crossers moeten dood! En niet voor de grap. Bloedserieus! Dat er geen misverstand over ontstaat. De Islam doet niet aan satire. Nu niet. Nooit niet. Maar ja. Toch doen. En nu is het te laat. Het is al in gang gezet. Stroomversnelling. Kick Out Zwarte Cross. We zijn door de knieën gegaan. Er zijn bordjes weggehaald. De islam heeft gewonnen. En dat pikken de racisten niet. Mensen raken in de war. Is geloof nu ook al ras? Opiniemakers betrekken de loopgraven. Het halve land staat op zijn kop. Iedereen boos. Feest naar de kloten. De Zwarte Cross is dood, lang leve het Donker Blanke Motoren Festijn. 

Ik vraag me als Tukker al langere tijd af waar ze toch vandaan komen, die volkomen humorloze figuren die werkelijk alles ter discussie stellen. Die afreizen naar Lichtenvoorde om van dichtbij en met eigen ogen te aanschouwen welks een racistisch, boreaal gezelschap daar ieder jaar een IJzerbedevaart houdt. Wat zijn dat voor types die na drie dagen bier drinken thuiskomen in de Randstad en dan hun vrinden en vrindinnen een foto laten zien met de schokkende tekst:’ Say Yes to Apartigheid!’ 

Als je in deze tekst ook maar een flinterdun bewijs vermoedt van steun aan het misdadige Apartheidsregime dan ben je of een hele domme blonde muts die onder het pseudoniem Jill Mathon als copywriter werkt voor een reklamebureau. Of je snapt satire.    

Prachtig Nederlands succes in het Witte Huis deze week. De Amerikanen kregen een vlag van ons. Een Amerikaanse vlag die nog had meegevaren tijdens D-Day. Een schitterende lap geschiedenis die in 2016 voor 450.000 euro werd gekocht door de Nederlandse verzetsheld Bert Kreuk. Oh nee. Het was geen verzetsheld. Het was een zakenman. Donald Trump was er in ieder geval donders blij mee. Want zakenmensen die voor 450.000 euro een stukje historie kopen zonder dat ze daar ooit zelf hun leven voor op het spel hebben moeten zetten, dat snapt Trump. En nee, ik ga hier niet op zijn Nederlands al te zeikerig over doen. Ik gun Bert Kreuk zijn momentje. We zijn nu eenmaal op het wereldtoneel een piepkleine mogendheid. Ons verzet komt pas op gang als de vrede allang is getekend. Een ander zou Bert Kreuk misschien omschrijven als een kruiper, als een miezerig mannetje dat mee probeert te liften op de heroïek van anderen. Ik niet. Ik snap wel hoe dat werkt, in de Verenigde Staten. Dat zal voor altijd het land blijven van de miljoenen krantenbezorgers en die ene miljardair. Donald Trump is ondertussen al begonnen met het zeker stellen van zijn herverkiezing. Dat doet hij door niet eens meer al te voorzichtig de Amerikaanse onderbuik aan te spreken. Trump is nu eenmaal een winnaar en als de winnaar in de gaten heeft dat zijn kiezers de schuld van hun voortdurende onvree zoeken in de aanwezigheid van een ander geloof of ras dan zal hij niet aarzelen om die onvree blijvend te voeden. Natuurlijk mag u dat smerige politiek noemen. Je kan daar wel een ontzettend machtige man mee worden. En daar draait het om. Trump doet niks cadeau. Trump krijgt alles. Invloed. Immuniteit. En een vlag. Er zijn nog steeds een heleboel mensen die Trump wegzetten als een clown. Dat mag. Trump is alleen geen Bassie. Trump is de clown Pennywise uit IT. Hij treitert. Hij jent. En hij wint. Hij haalt het bloed onder de nagels bij zijn politieke tegenstanders, hij liegt de boel bij elkaar, hij verdeelt het land tot op het bot ‘and he doesn’t give a shit.’ Donald Trump speelt het spel zo smerig als maar kan. En het is onmogelijk om daar op een fatsoenlijke manier op te reageren. Omdat alles van hem afglijdt. Zijn racisme. Zijn seksisme. Zijn dubieuze zaken. He doesn’t give a shit. En natuurlijk verovert hij daar vele harten mee. Mensen die er zelf niet toe doen verlangen hartstochtelijk naar een man die alles heeft. Zelfs in ons land zijn er mensen die dwepen met Trump. In de allereerste plaats natuurlijk om hun eigen politieke tegenstanders te treiteren. Niks zo leuk als een woedende moraalridder. Tegelijkertijd zijn ook alle fans van Trump niks meer dan zijn lakeien. Het voetvolk dat op een mooie dag voor hem een strand op zal rennen. Wie het eerste bij de vlag is. 

Zo’n Arie Slob, die moet deze week als zelfverklaard moraalridder toch regelmatig achterstevoren op zijn paard hebben gezeten? De ene dag is hij in de weer om het islamitisch onderwijs in Amsterdam de nek om te draaien omdat het daar draait om islamitisch onderwijs, om dan een dag later het islamitisch onderwijs in het Westland er door te drukken omdat het daar gaat om islamitisch onderwijs. We hebben dus een minister van christelijke huize die het onderscheid moet bepalen tussen goed islamitisch onderwijs en slecht islamitisch onderwijs, dat is toch alsof je een biefstuk van Jonnie Boer laat recenseren door een blinde vegetariër. Het probleem rondom het islamitisch onderwijs is niet zo heel lastig te duiden. Omdat er mensen zijn als Arie Slob, die zijn kinderen niet toe durft te vertrouwen aan het openbare onderwijs, hebben we in dit land nog steeds een heleboel Scholen met Bijbels. En omdat er mensen zijn als Arie Slob, zullen er mensen zijn als Soner Atasoy, die zijn kinderen groot wil brengen met de Koran. U kent Meneertje Manuel als praktizerend atheïst, van mij mag al het onderwijs gebasseerd op een religieuze overtuiging gisteren nog worden afgeschaft. Als echter in onze wet staat dat het de mens vrij staat om kinderen te onderwijzen op godsdienstige leest, dan heb ik me daar maar bij neer te leggen. Natuurlijk zal het islamitisch onderwijs de tegenstellingen in onze samenleving alleen maar vergroten, precies zoals het christelijk onderwijs de tegenstellingen in onze samenleving heeft vergroot. Of je nu met God of Allah in de schoolbanken zit, je gaat er gewoon anders door rekenen. Je wordt er lui van. En ik begrijp de behoefte ook wel, als het te moeilijk wordt, dan zal God het wel weten. De beste oplossing zou natuurlijk zijn om al het Bijzondere Onderwijs in ons land af te schaffen. Mag van mij in een spelshow. Geen privileges meer. Dat je pas op je 18^e ergens een examen in God mag doen. En dat je daar ook een papiertje voor krijgt. Dat je begrijpt dat geloven iets is waar een grote verantwoordelijk op rust. Geen kind is werkelijk geïnteresseerd in het lijden van Jezus. Een kind wil spelen. Geen kind is werkelijk geïnteresseerd in de krijgskunst van Mohammed. Een kind wil spelen. En natuurlijk zal het Bijzonder Onderwijs nooit worden afgeschaft in ons land. De tijden zijn onzeker en in onzekere tijden is het makkelijk geloven. Het christendom en de islam zullen nog decennia lang elkaars natuurlijke vijanden blijven omdat dit nu eenmaal het fundament onder hun bestaansrecht vormt. En zo kan Arie Slob zijn christelijke achterban geruststellen met zo hier en daar een speldenprik als kruistocht. En zo kan de heer Soner Atasoy zijn islamitische achterban mobiliseren door te communiceren dat de christenen hun school kapot willen maken. Twee mannen met hun eigen god voor de klas. Het is 2019. 

Dat zou mij ook wel passen, zo’n schitterende parade met alles erop en eraan om te vieren dat we ontzettend belangrijk zijn. Natuurlijk zullen er dan logistieke problemen opduiken. Zo hebben wij maar 1 tank die het nog doet. Die moet dan maar heel snel heen en weer rijden zodat het nog iets lijkt. Misschien kunnen we Max Verstappen zo ver krijgen dat hij achter het stuur wil kruipen. Ook hebben we niet echt een aansprekend Leiders Figuur die op een geloofwaardige manier vastberadendheid uit kan stralen. We kunnen natuurlijk Mark Rutte op het bordes zetten, maar die zal bij ieder overscherend vliegtuig onder zijn spreekgestoelte duiken en ja, daar boezemen we de vijand weinig angst mee in. We kunnen natuurlijk Koningin Maxima het defilé af laten nemen, dan moeten we wel even controleren of alle deuren van de vliegtuigen goed dicht zitten. Je wilt niet dat Onze Vorstin in een politiek ongemakkelijke positie word gebracht.  Zeker niet als het hier een zuiver ceremoniëel gebeuren betreft en er geen enkele kans bestaat op het inkopen van goedkope olie. We zijn een handelsnatie, de moraal is hier een koekje voor bij de koffie. Natuurlijk moeten er ook echte Nederlandse helden mee lopen in de parade. Ik zou het heel leuk vinden om onze Oranje Leeuwinnen op een platte kar te zien die dan word voortgetrokken door een bloedsjacherijnige Johan Derksen. Dat we daarmee zoveel mogelijk facetten van de Nederlander aan de wereld tonen. We moeten ook niet weglopen voor onze donkere kanten. Ik wil ook junks en hoeren zien meelopen, al dan niet in de goeie richting. En wat te denken van een paar Marokkaanse onderwereldfiguren die dwars door de parade heen een aantal liguidaties uitvoeren. Dat zal onherroepelijk spektaculaire beelden op gaan leveren en dan kunnen we tegelijkertijd het vuurwerk uit het wat duurdere segment afbestellen. Om ook onze reputatie als zeemacht nog eens te onderstrepen lijkt het me een aardig idee om de Seawatch 3 in de optocht mee te laten varen. Het laatste probleem rond de De Grootste Nederlandse Parade Ooit Maar Dan Wel Met Een Terras Waar Voortdurend Verschrikkelijke Nederlandstalige Muziek Klinkt is natuurlijk het bepalen van de locatie. Amsterdam heeft zich inmiddels teruggetrokken wegens geen ene kloten zin. Rotterdam mag niet. Formerum kan niet. En Maastricht is natuurlijk niet echt Nederland. Gelukkig heb ik hier de oplossing. We gaan het organiseren in Diepenheim! De Megalomane Mars Der Gezelligheid gaat plaats vinden in de Raadhuisstraat aldaar. Ik zal dan zelf als een keizer vanuit mijn slaapkamerraam het defilé afnemen en ik beloof dat ik dat rechtvaardig zal doen. Er is een vrij algemeen en uitermate eenvoudig kledingvoorschrift: geen. Iedereen zal naakt door mijn dorp paraderen en de loftrompet steken op ons schitterende land. Zelf hou ik mijn kleren aan. Ik heb dan voor het eerst in mijn leven een voorbeeldfunctie. Een keer wat anders.    

Meneertje Manuel ligt op dit moment in zijn blote bips in een duinpannetje op Terschelling. Het is weer Oerol en mocht ik hier betrapt worden door een boze boswachter dan zeg ik gewoon dat ik onderdeel ben van een theatervoorstelling. Als artiest heb je nu eenmaal net iets meer bewegingsvrijheid dan zeg maar een wethouder van GroenLinks in Diemen. Sterker nog. Onaangepast gedrag en totaal misplaatste uitbundigheid op het volledig verkeerde moment, dat lijkt me juist uitgesproken typisch voor het gedrag van een artiest. Zo heb ik hier mensen rond zien lopen op Terschelling die in de Normale Maatschappij al heel snel zouden worden opgesloten in een villa in een bosrijke omgeving. Hier is hysterisch, megalomaan gedrag echter eerder de standaard dan de uitzondering en dat willen de dames en heren artiesten graag zo houden. En waarom ook niet. Ik hou van mensen die de hele dag niks anders doen dan met hun eigen verzinselen andere mensen amuseren. Het is een beroep waar je in tijden van nood weinig aan lijkt te hebben, toch denk ik nog weleens met gepaste trots terug aan de Schotse muzikant die bewapend met alleen maar een doedelzak de loopgraven in de 1^e Wereldoorlog van een soundtrack voorzag. Dan ben je niet alleen mijn collega, dan ben je mijn held. Het is op dit moment weer enorm onrustig in de wereld en er zijn mannen die graag de Grootmoeder Aller Veldslagen willen organiseren in Iran. Natuurlijk is dat het zoveelste domme idee van onze soort. Waarom sturen we deze keer geen dichters in plaats van soldaten? Ik weet ook wel dat je met een schitterend en speciaal voor de gelegenheid geschreven sonnet door Ilja Leonard Pfeijffer de oorlog niet gaat winnen maar het lijkt me dat je daar ook veel minder schade mee aanricht. Dat zou het nieuwe soort van resultaat-denken moeten zijn, niet hoeveel het gaat opleveren maar hoeveel we er overhouden. Ik denk dat een paar hooggeschoolde mimespelers heel goed werk zouden kunnen verrichten in een direkte confrontatie met de Republikeinse Garde. Je hoeft maar bij een paar van die elitesoldaten een glimlach op het gezicht te toveren en je hebt de strijd al voor het vechten beslist. En nee. Natuurlijk gaan we geen artiesten naar Iran sturen. Die houden we achter de hand. Eerst moet dat land helemaal naar de kloten worden geholpen. Daarna zal het land weer worden opgebouwd. En dan komt Madonna voor de overgebleven Iraniërs optreden. Hopelijk zal ze dat optreden gaan playbacken, je wilt niet dat ze al tijdens het openingsnummer alweer met elkaar beginnen te vechten. Zelf zou ik graag zien dat Frans Bauer afreist naar Iran. Die moet in zijn eentje in staat zijn om al die boze Muzelmannen een beetje ouderwetse Hollandsche Gezelligheid bij te brengen. En mochten die Iraniërs onze Frans niet pruimen? Dan bombarderen we die cultuurbarbaren terug naar de prehistorie. 

De VVD komt met een Helpdesk voor Integriteitskwesties. U kunt daar straks als liberaal een medewerker raadplegen die u helpt met het zo fatsoenlijk mogelijk bedonderen van uw medemens. Er was even sprake van schrik onder de VVD-ers. Die dachten dat het binnenkort gedaan was met hun luie leventje. Ik zou me daar niet al te druk over maken. Zoals Gordon vaak pleegt te zeggen tegen Gerard Joling: ‘We hoeven elkaar geen mietje te noemen.’ Die helpdesk voor integriteitskwesties komt er vooral om de liberalen te helpen met het zo geruisloos mogelijk laten verlopen van al hun oplichterij. Daarom spreken ze bij de VVD ook over een helpdesk voor integriteitskwesties. En niet van de Bedonder Telefoon. Ik verkneukel me nu al bij de gedachte aan die arme liberaal die, worstelend met zijn geweten, eindelijk de moed heeft weten te verzamelen om naar die hulplijn te bellen en dan in de wacht gezet de volgende mededeling te horen krijgt: ‘Er zijn nog 43578 wachtenden voor u.’  En dat je dan na een paar uur wachten weer op moet hangen omdat het lijstje met integriteitskwesties in die periode alleen maar langer is geworden. Hoe zit het eigenlijk met al die managers in de zorg die meer dan twee ton verdienen en ook wel in de gaten hebben dat ze dat salaris bij lange na niet waard zijn? Mogen die dan ook bellen naar de helpdesk om daar een zwoele stem te horen zeggen dat een dergelijk salaris zeer goed te verdedigen is? Dat dit gewoon valt onder sluw ondernemen? Ik vraag me ook af of die helpdesk alleen te raadplegen is door VVD-ers. Ik zou als lid van de SP echt de hele dag aan de telefoon hangen om allerlei omhooggevallen en overbetaalde stropdassen aan de schandpaal te nagelen. En wie neemt er straks de telefoon op bij die helpdesk? Henk Kamp?

Dat onze Henk de hele dag Groningers aan de telefoon krijgt die hem vragen om een hele integere aannemer. Of Henry Keizer. Waarbij je korting probeert af te dingen op je eigen crematie. Of dat je Ivo Opstelten aan de lijn krijgt. ‘Hallo, u spreekt met Meneer Minderminderminder.’ En hoe gaan ze bij de VVD die helpdesk financieren? Met reclameboodschappen? En mogen die dan ook voor 8 uur ’s avonds worden uitgezonden? Gaat dit straks allemaal ten koste van de Kindertelefoon? Wie gaat er straks in het bestuur zitten van de Helpdesk voor Integriteitskwesties. Eerste Kamer-leden van de VVD? Maar die hebben daar toch helemaal geen tijd voor? Wanneer maken ze nu eens werk van de Belastingontduikingtelefoon? Dat ze bij de VVD ook iets gaan regelen voor alle Nederlanders. En niet alleen voor de hardhorenden. En waar zal die Helpdesk voor Integriteitskwesties straks gevestigd worden? In India? Wanneer gaat die helpdesk dan naar de beurs? En waarom moet dat ten koste gaan van onze bibliotheken? Ik ga in ieder geval bellen. Ik heb vragen zat.

We zijn dus 1600 asielzoekers kwijt. Niet zulke hele belangrijke asielzoekers. Geen afgestudeerde chirurgen. Geen spotgoedkope loodgieters. Ook geen intellectuelen die ooit nog eens voor GroenLinks in de Tweede Kamer zouden kunnen gaan zitten voor zolang het duurt. We zijn 1600 minderjarigen kwijt. Kinderen. Dat is een veel betere omschrijving. We zijn 1600 kinderen kwijt. In Nederland. We zijn de afgelopen 4,5 jaar om en nabij zo’n 1600 kinderen kwijtgeraakt in Nederland. Gelukkig geen Nederlandse kinderen. Dit moesten nog Nederlandse kinderen worden. En dat gaat ze dus nooit meer lukken. Want we zijn ze kwijt geraakt. 1600 kinderen. Die zaten in het asiel. En niemand is ze op komen halen. En nu zijn ze weg. Er wordt niet eens gezocht naar deze kinderen. Want ja. Het zijn net geen echte Nederlandse kinderen. Ik verwijt niemand iets. Ik sta hier met de hand in eigen boezem en vertel u dat ook ik ze niet uit de opvang heb gestolen. Ik heb daar nooit zo bij stil gestaan. Dat het dus mogelijk is om kinderen te jatten uit onze asielopvang. Anders had ik het wel geweten. Want hoe handig zou dat wel niet zijn. 1600 kinderen, gratis af te halen. Ik zou er een paar aan het werk zetten in mijn tuin. De wat exotischere exemplaren zou ik achter het fornuis zetten. En misschien dat ik er zelfs een paar naar school zou kunnen sturen. Niet allemaal. We moeten tenslotte onze Westerse superioriteit niet zomaar uit handen geven alleen maar om op de eerstvolgende verjaardagsvisite zelf de Barmhartige Samaritaan uit te kunnen hangen. 1600 kinderen. Ik vind dat best veel. Die kunnen niet eens uit mijn eigen dorp verdwijnen. Zoveel hebben we er niet. Ik weet dat we het als Nederlanders niet makkelijk hebben. Op dinsdagavond een Code Oranje en niemand bij het KNMI die de belofte waar weet te maken. Op woensdagavond een onweer als een donderslag bij heldere hemel en niemand bij het KNMI die ons daar voor gewaarschuwd heeft. We leven in een land waar een medewerker van Buienradar het hele land in totale paniek thuis kan laten blijven zodat hij zelf in zijn eentje in zijn blote reet over het strand bij Bloemendaal kan paraderen. En we leven in een land waar we 1600 asielzoekers kwijt kunnen raken. Al zullen er op dit moment landgenoten zijn die precies weten waar die 1600 asielzoekers zich op dit moment bevinden. Omdat ze die voor een kleine 250 euro per uur hebben verhuurd aan een sekstoerist die blij is dat hij daar niet helemaal meer voor naar Thailand hoeft te reizen. 

Beter voor het milieu. We hebben deze week 75 jaar D-Day gevierd. En ik heb de beelden bekenen. Het is potverdomme net als toen. Er strijken er een paar met de eer. 1600 stuks verdwijnen tussen de regels. En de rest moet maar weer gewoon een abonnement afsluiten.