Opzienbarend nieuws. Smartphones blijken schadelijk voor jonge kinderen. Net als kruisraketten. En kinkhoest. Gaan we nu de smartphone verbieden? Natuurlijk niet. En we stoppen ook niet met het afvuren van kruisraketten of het verspreiden van kinkhoest. Het zijn niet alleen maar kinderen. Het zijn voor alles consumenten. Schattige verdienmodelletjes. Die hebben alle onzin die we voor ze verzinnen maar te slikken. Die moet je gewoon zo snel mogelijk duidelijk maken dat ze een leven lang uitgemolken gaan worden. Voor de markt. Voor het profijt. Voor ons. Die moet je eigenlijk al in de wieg met een opgerolde harde werkelijkheid om de oren slaan. Dat zal ze leren.
Liefde? Voor een kind? We hebben zelf ook nooit liefde gekend. En waarom zouden zij het beter hebben dan ons? Kinderen interesseren ons niks. Er is geen politieke partij die zich enkel en alleen maar sterk maakt voor het welzijn van het kind. Wel voor de boeren. Hun varkens. De moslims. De christenen. De ondernemers. De blanken. De automobilisten. Europa. De dieren. Maar niet de kinderen.
Vervelende snotblagen. Dat zijn het. Jammer dat we ze niet meer achter het weefgetouw mogen zetten. Toen hadden ze toch helemaal geen tijd voor een smartphoneverslaving. Dat waren hele gelukkige kinderen. Werkdagen van 10 uur en dan ’s avonds in je houten wiegje liggen dromen over eindelijk eens een glijbaan in het Gerrit Jan van Heekpark. Heerlijke tijd!
Maar nee. Volgens de socialisten moest er onmiddellijk een einde komen aan die verschrikkelijke uitbuiting. Ze hadden goede voeding nodig. Fatsoenlijke huisvesting. Recht op onderwijs. En we moesten eindelijk eens leren luisteren naar onze kinderen. Waar ze vervolgens mee kwamen? De Kindertelefoon. Zucht.
Er was een tijd dat ze gewoon met het badwater werden weggeflikkerd. Kraaide geen haan naar. Kinderen zat. In het gemiddelde gezin liepen toen 12 tot 24 kinderen rond. Moest van de kerken. Die toen dan ook nog vol zaten. Ja. Zo kan ik ook aan publiek komen. Het grootste probleem met kinderen is natuurlijk dat je ze krijgt van het neuken. En dat is te lekker. Daar zijn te grote risico’s aan verbonden. Voor de meeste volwassenen is de voorplanting namelijk nog altijd een soort van kleien. Het geluk dat je ervaart tijdens het maakproces staat in de praktijk gewoon veel te ver af van het eindproduct. Misbaksels. Dat zijn ze.
Als je serieus werk wil maken van het geluk van het kind moet je besluiten om ze niet meer te maken. Maar ja. Wie moeten dan straks dit land overeind gaan houden? Arbeidsmigranten? En mogen die dan wel kinderen krijgen? Tussen de 12 en 24? En als die dan toch per ongeluk volwassen worden? Gaan we die dan allemaal stemrecht verlenen? Nee toch. Nederland let op uw zaak! Maak er zo snel mogelijk consumenten van. Maak ze verslaafd. Aan alles. Aan opvolgmelk. Aan suiker. Aan het vapen. Het gokken. De alcohol. De drugs. Het geld. De weelde. Leningen. Hypotheken. Genot.
Kinderen zijn investeringen. In onze toekomst.