Kijk. Daar zit ze! Zie je haar niet? Is ook lastig vanuit deze positie. Ze heeft zich verstopt in haar etui. Achter in de klas. Het laatste tafeltje links. Zie je daar dat blauwe etui niet liggen? Een blauw etui met daarop in zwarte letters de tekst: ‘ A is op P’? Met dat kinderachtige hartje in dat infantiele meisjeshandschrift? Dat etui bedoel ik. Daar zit ze in.
Natuurlijk weet ze donders goed dat ze fout zit. Anders was ze niet in haar etui gaan zitten. Die reflex vertoont ze al sinds haar kinderjaren. Als ze wat kapot had laten vallen. Als ze iets had gedaan wat absoluut niet door de beugel kon. Als ze wist dat biechten weinig uit zou gaan halen. Dan ging ze in haar etui zitten. We zijn haar in het begin weleens een halve dag kwijt geweest. Weet je nog? Toen ze met het jachtgeweer van opa speelde dat ze Rambo was? In het kippenhok. Dat ze van top tot teen onder het bloed zat. En er zeker zeven doorgebeten kippenstrotjes onder haar kin bungelden. En dat ze toen haar buurmeisje de schuld probeerde te geven. Dat veel te liberale buurmeisje dat net een week daarvoor was vertrokken naar het Midden Oosten? Omdat ze smoorverliefd was op een Palestijnse jongen? Dat buurmeisje dat dus helemaal niet in het land was toen de IJsselmuider Chicken Massacre plaats vond! En iedereen wist dat. Maar ja. Om nu een goed, christelijk meisje te straffen voor haar eigen daden, dat stond ook toen al haaks op de leidende, religieuze moraal. Dus toen ze haar eindelijk uit het etui hadden gevist zijn er hele heldere afspraken gemaakt. Handelen doen we voor zover het kan in de geest van Jezus. Bij twijfel laten we altijd de portemonnee prefereren boven het principe. En al het boete doen schuiven we af op de liberalen. Levensles!
In een normaal gezin zou een jong meisje natuurlijk nooit weg zijn gekomen met een dergelijke laagbijdegrondse overtuiging. Gelukkig was dit dan ook geen normaal gezin. Dit was een christelijk gezin. Met liberale buren. En een liberaal buurmeisje met een Palestijnse vriend. Een moslim! En ook al was deze moslim op geen enkele manier betrokken bij de onvoorstelbare slachtpartij in een IJsselmuider kippenhok, volgens de gehele gemeente kwam dat zogenaamde Islamitische terrorisme nu wel heel erg dichtbij. En daar moest tegen opgetreden worden. Met alle middelen. En dan zover mogelijk weg van eigen huis en kippenhok. Levensles!
En precies daarom heeft ze zich op dit moment weer eens verstopt. Omdat ze voor een onmogelijke opgave werd gesteld. Omdat ze geacht werd om zonder aanzien des persoons te handelen. Maar ze kan niet zonder aanzien des persoons handelen. Daar is ze net iets teveel christen voor. En een christen kan niet ongestraft duizenden moslims het leven redden. Dat zou de achterban nooit pikken. Dus zit ze in haar etui. Op zoek naar excuses. En een gummetje.