De eigenaardige gewoonte om met allerlei voorwerpen naar sporters te gooien is al zo oud als de zandweg naar Oele. Tegensputterend pluimvee, rotte karpers, ingevroren Dodo’s, complete hunebedden, krijsende schoonmoeders, vuistbijlen, klokbekers, schildersezels, melkmeisjes, van die karretjes die je normaal gebruikt om met kalk de lijnen te trekken, ik kan het zo gek niet bedenken of er is mee gegooid. Een wedstrijd tussen twee elftallen in de Roemeense onderafdeling is zelfs ooit eens zo verschrikkelijk uit de hand gelopen dat een complete tribune tot de grond toe werd afgebroken en vervolgens op het veld werd geflikkerd. Klein lichtpuntje? Er werd daarna helemaal niks maar vanaf de tribune naar de spelers gegooid. Dat kon niet meer.
De traditie om met aanstekers te gooien is overigens ooit begonnen op speciaal verzoek van de voetballers zelf die deze aanstekers op maandagochtend alweer te koop aanboden in een doos op de toonbank van hun eigen sigarenzaak. Circulaire economie. Toen al. Er is zelfs een voetballer geweest die na zijn carrière graag een handeltje in lawinevuurpijlen had willen beginnen. Maar ja. Die werkt nu in Beverwijk. Oh nee. Die ligt nu in Beverwijk.
Waarom gooit een werkloze, laaggeschoolde met zijn seksualiteit worstelende gokverslaafde uit 010 in godsnaam een aansteker naar het hoofd van een strontvervelende omhooggevallen, chronisch sjaggerijnige multimiljonair uit 020? Het is mij een volslagen raadsel. Goeie vraag! Waarschijnlijk is hier sprake van een onverwerkt stukje frustratie. Er is nu een klopjacht gaande om de identiteit van de dader te achterhalen, er circuleren ook al diverse namen op het internet, maar uit het feit dat hij van een aanzienlijke afstand raak wist te gooien kunnen we in ieder geval concluderen dat we de naam Raymond van Barneveld van het lijstje weg kunnen strepen. En ik weet dat de Rotterdamse afdeling van Forum van Democratie over harde bewijzen zegt te beschikken maar nee, ook Sigrid Kaag was niet de dader. Die zat op dat moment in een ander vak.
Natuurlijk klinken er nu stemmen die oproepen tot het Hand in Hand in Eigen Boezem Steken. Zo ging volgens velen vooral het asociale, uitermate onsportieve gedrag van de Ajacieden alle perken te buiten. Twee tegendoelpunten! In een volle Kuip! Een absolute schande! Ook werd het explosieve sfeertje aan het begin van de wedstrijd aangewakkerd door een buitenproportionele hoeveelheid vuurwerk die vooral de oudere Rotterdammers terug deden denken aan het verschrikkelijke bombardement op hun geliefde stad. En oké. Dat vuurwerk werd dit keer door de Rotterdammers zelf afgestoken maar dat doet niks af aan die helemaal nergens op gebaseerde voortdurende dieptreurige volkomen misplaatste kinderachtige verongelijktheid. Ook werd het publiek al uren voor de wedstrijd opgehitst met zulks een agressieve kutmuziek dat zelfs Mahatma Gandhi daar een totaal van God losgeslagen kooivechter van was geworden.
Uiteindelijk zal ook dit incident weer geruisloos verdwijnen in de galmbak der geschiedenis en blijkt het allemaal toch weer de schuld te zijn van de Joden.