Op de hellingen van de Mount Everest liggen de stijfbevroren lichamen van tweehonderd verongelukte bergbeklimmers. Tweehonderd. Dat zijn er best veel. Wat zeg ik. Dat zijn er zoveel dat die inmiddels de rol vervullen van Toeristische Overstap Punten: ‘Bij het Lichtblauwe Skipak met Scheur is het rechtsaf richting Grijnzende Skibril waarna vervolgens bij Laarsje Met De Voet Er Nog In gekozen kan worden voor de pittige klim langs Sjonnie de Gestruikelde Sherpa of toch de iets minder uitdagende route langs Duo Penotti, ook wel bekend als Ed en Willem BBBever.
De temperatuur op de Mount Everest schommelt tussen de -19°C en de -36°C. U kunt dus zonder problemen uw rugzak volproppen met diepvriesmaaltijden. Hou er wel rekening mee dat de dichtstbijzijnde magnetron te vinden is op vliegveld Lukla en daar bent u nog zeker 5.998 meter verwijderd van de top dus neem voor de zekerheid ook nog iets te knabbelen mee. Voor onderweg.
Hoewel een muzikant op Glastonbury afgelopen weekend iets anders beweerde bevinden er zich absoluut geen Palestijnen onder de verongelukte bergbeklimmers. Ook niet per ongeluk. Dat heeft niks te maken met discriminatie of desinteresse of genocide. Die kunnen dat gewoon niet betalen. Verongelukken op de hellingen van de Mount Everest is namelijk een ontzettend dure hobby en zeker niet voor iedereen weggelegd. Natuurlijk zouden al die stinkend rijke nabestaanden een expeditie op touw kunnen zetten om al die verongelukte bergbeklimmers naar huis te brengen maar dat zou dan ook moeten gelden voor hun verongelukte sherpa’s en daar gaan ze toch zeker niet dubbel voor betalen! Nou dan.
Door de extreme temperaturen kan het lichaam van een verongelukte bergbeklimmer op de Mount Everest honderden jaren bewaard blijven. Er is zelfs een verhaal bekend over Ötzi de IJsman die maar liefst 5.300 jaar bij elkaar wist te blijven maar dat was dan ook geen simpele bergbeklimmer in de Himalaya maar een doorgewinterde schansspringer in de Alpen. Leuk weetje. In Scandinavië worden de meeste lijken al binnen een maand terug gevonden in het ijs maar dat komt omdat die allemaal een klein maar beslissend rolletje spelen in een misdaadserie.
In Nederland komt het doodvriezen van bergbeklimmers zo goed als nooit voor. Dat heeft vooral te maken met de inrichting van ons landschap en toch ook wel met de geringe afmetingen van het gemiddelde vriesvak. Toch kunnen we niet uitsluiten dat ook hier af en toe een bergbeklimmer heel ongelukkig dood vriest maar een dergelijke gebeurtenis wil ik toch graag plaatsen onder het kopje ‘Extreem uit de hand gelopen hobbyisme.’ Ook komt er weleens een lolbroek op de Eerste Hulp van Medisch Spectrum Twente met bevriezingsverschijnselen maar dat zijn natuurlijk geen echte bevriezingsverschijnselen. Dat is gewoon een erectie.
En voor de lezers die nu denken: ‘ Wat een macaber en gruwelijk verhaal weet Meneertje Manuel ons weer eens voor te schotelen! De rillingen lopen me over de rug en ik krijg het er gewoon koud van!’
Ja. Dat was de bedoeling.